روزنامه «آرمان» توافق هسته‌ای را با ملی شدن صنعت نفت مقایسه کرد
گویا ذوق‌زدگی اصلاح‌طلبان حکومتی و رسانه‌های وابسته به آنان از توافق هسته‌ای را پایانی نیست. پس از گاف دروغین معرفی جواد ظریف به عنوان نامزد جایزه صلح نوبل که در صفحه اول روزنامه «آرمان» منعکس شد و همچنین مقایسه او با مصدق، روزنامه «آرمان» که بسیاری آن را ارگان روابط عمومی «پدرخوانده» (هاشمی رفسنجانی) می‌دانند، در شماره امروز چهارشنبه، ۳۱ تیرماه، با انتشار عکسی در صفحه اول با زمینه بنفش، حسن روحانی را با محمد مصدق مقایسه کرده و نوشته است:
۶۳ سال پیش در چنین روزی محمد مصدق توانست در دادگاه لاهه پیروزی پرونده نفت ایران در برابر دولت انگلیس را به ارمغان بیاورد. سه‌شنبه هفته گذشته نیز در دولت حسن روحانی سرانجام پرونده هسته‌ای ایران به توافق رسید. قطعا تفاوت‌های زیادی بین این دو پرونده مشاهده می‌شود، اما اگر نیک بنگریم، این دو پیروزی بین‌المللی در دولت‌هایی به ثمر نشست که روسای آنها حقوقدان بودند. با نگاه به این دو شاید بتوان در برابر این جمله معروف که «وظیفه یک سیاستمدار صدیق خوشبخت کردن جامعه یا تقلیل بدبختی‌های آن است» بگوییم «این سیاستمداران حقوقدان هستند که راه خوشبخت کردن جامعه را بهتر می‌دانند....
روزنامه «آرمان» در حالی به چنین مقایسه‌ای دست زده است که تلاش‌های محمد مصدق، استقلال ایران را در زمینه صنعت نفت، تثبیت کرد، اما به باور بسیاری از منتقدان و کارشناسان، توافق هسته‌ای، حاکمیت ملی و استقلال سیاسی ایران را به‌طور بی‌سابقه‌ای خدشه‌دار کرده است.
روزنامه اصلاح‌طلب «شرق» نیز در تیتر یک صفحه اول شماره امروز خود، توافق هسته‌ای را «بی‌نظیر در تاریخ» دانسته؛ اشاره این روزنامه، به بخشی از سخنان جواد ظریف در جلسه روز گذشته مجلس است:
در تاریخ شورای امنیت سابقه نداشته که کشوری با مذاکره و بدون جنگ و بدون اجرای الزامات ۶ قطع‌نامه فصل ٧ منشور از زیر بار تحریم‌ها و نهایتا از زیر بار نظارت شورای امنیت آزاد شود. برخلاف شش قطع‌نامه قبلی این قطع‌نامه تحت ماده ۲۵ منشور صادر شده است. البته به دلیل اعمال تحریم‌ها در قطع‌نامه‌های قبلی ذیل ماده ۴۱ لغو آنها و مقررات مربوط به لغو آنها نیز لاجرم باید در قالب ماده ۴۱ در متن قطع‌نامه شکل بگیرد، اما این موضوع بدان معنا نیست که برنامه هسته‌ای ایران ذیل فصل ٧ و ماده ۴۱ به عنوان تهدیدی علیه صلح و امنیت بین‌المللی به‌شمار رود. مجددا می‌گویم برای نخستین‌بار در تاریخ شورای امنیت است که کشور هدف در تدوین قطع‌نامه مورد مشورت و مذاکره قرار گرفته است و چنین اقدامی در تاریخ شورای امنیت سابقه ندارد....
چندی پیش نیز روزنامه «آرمان»، فاطمه هاشمی، دختر هاشمی رفسنجانی را در اندازه‌های ایندیرا گاندی و بی‌نظیر بوتو دانسته و نوشته بود:
در ابتدا لازم است به تفاوت‌ها در شیوه تربیتی این سه زن که اکنون تنها یک نفر از آنها در قید حیات است اشاره کرد: نهرو، ایندیرا گاندی را دور از خود در مسائل سیاسی و اجرایی نگه می‌داشت. ذوالفقارعلی بوتو فرزندان خود را منفعل و در جنین سیاسی دیدگاه‌های خود نگه می‌داشت و اما آیت‌الله هاشمی در حالی که فاطمه را در کنار خود قرار می‌داد، استقلال او را محترم می‌شمرد....
برگرفته از سایت خودنویس
