علی خامنهای به «احساس پیروزی» مخالفان و منتقدان خود در انتخابات هفتم اسفند بیشتر از خود آنها نیاز دارد٬ به همین دلیل آگاهانه٬ هوشمندانه و هدفمند٬ به ظاهر شآن و مرتبه «فرزانگی» خود را تا حد دهن به دهن گذاشتن با بیبیسی پائین آورد.
برای خامنهای در انتخابات هفتم اسفند چهار موضوع مهم است:
نخست- علی خامنهای هم چون مخالفان معتقد به شرکت در انتخابات٬ به دنبال پیروزی تدریجی٬ اثرگذار و عمیق است و از شکستهای مقطعی و نهچندان تاثیرگذار از رقبایش واهمهای ندارد٬ به همین دلیل هم از سال ۱۳۹۲ بارها براندازان و مخالفان رسمی و اصلی جمهوری اسلامی را دعوت به شرکت در انتخابات کرده٬ چرا که میداند پیروزی آنها نهتنها شکست بزرگی برای وی محسوب نمیشود٬ بلکه تداوم راهی است که امیدوار است به فراموشی مسائل سال ۸۸ منجر شود.
دوم- افرادی به مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری ورود پیدا کنند که بعدها موی دماغ وی نشوند؛ زحمت این فقره را شورای نگهبان مثل همیشه کشید.
سوم- به هر نحوه ممکن که شده تودههای میلیونی را پای صندوقهای رای بکشاند تا مشروعیت متزلزل نظامی که اداره آن را برعهده دارد تا حدودی و شاید به طور کامل ترمیم کند.
چهارم- مهمترین٬ اصلیترین و اساسیترین عاملی که میتواند دو عامل دیگر را محقق کند٬ «احساس پیروزی» مخالفان و منتقدان رهبر در این بازی از پیش طراحی شده است.
این «احساس پیروزی» مخالفان٬ برای خامنهای از آن جهت مهم است که تمام کننده ابهامها٬ تشکیکها و اتهامهای آنها علیه وی و نظام در خصوص تقلب در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ است. به همین دلیل هم این «احساس پیروزی» برای خامنهای بسیار بیشتر از مخالفانش٬ دارای اهمیت است و پاک کننده مهمترین نقطه سیاه در پرونده رهبری علی خامنهای.
خامنهای بازی را چگونه آغاز کرد و به پایان خواهد برد؟
- مهمترین مهرههای انتخاباتی منتقد یا مخالف خود را با ابزار شورای نگهبان حذف کرده و به حامیان آنها اجازه داده همچون سال ۱۳۹۲ از بین انتخابهای وی٬ یک یا چند انتخاب شده را انتخاب کنند.
- رهبر جمهوری اسلامی در این دوره از انتخابات مثل سال ۱۳۹۲ دخالت علنی و گسترده سپاه٬ بسیج و بسیاری از نهادهای زیر نظر خود در انتخابات را ممنوع خواهد کرد.
- در این دوره از انتخابات با صراحت و جسارت
بیشتری نسبت به گذشته به دفاع از عملکرد شورای نگهبان پرداخته تا پس از پایان انتخابات هفتم اسفند٬ مرحله بعدی سناریوی خود در مورد این شورا را پیش ببرد. مرحله بعدی منوط به پیروزی کمپین «رای سلبی» و راه نیافتن احتمالی جنتی٬ مصباح و یزدی به مجلس خبرگان است که در این صورت٬ خامنهای تلاش خواهد کرد نشان دهد شورای نگهبان در اسفند ۹۴ هم مثل سال ۸۸ حاضر به ابطال انتخابات نشد و نتیجه انتخابات برای وی اهمیتی ندارد که به خاطر آن دست به تقلب بزند.
- به نظر میرسد ماجراجویهایی انتخاباتی مخالفان خامنهای در راهاندازی کمپین «رای سلبی» برای رهبر جمهوری اسلامی جذابتر از طراحان و مجریان این طرح باشد. احساس پیروزی شرکت کنندگان در این کمپین و نتایج این احساس پیروزی در جامعه٬ برای خامنهای مهمتر از پیام مقطعی و معنادار انتخابگران به وی است.
- خامنهای از کمپین «رای سلبی» خوشش آمده به همین خاطر هم به آن واکنش نشان داده و بیبیسی را پشت پرده این ماجرا معرفی کرده است. این رفتار هوشمندانه خامنهای٬ ممکن است بیبیسی را در پیگیری٬ تبلیغ و گسترش کمپین «رای سلبی» مصممتر از گذشته کند که در این صورت٬ خامنهای بسیار خوشحال خواهد شد.
- کمپین «رای سلبی» یکی از اصلیترین موتورهای محرک مخالفان برای حضور در انتخابات هفتم اسفند است و یکی از دستاوردهای آن برای خامنهای٬ کشاندن تودهها پای صندوفهای رای. رهبر امیدوار است بیبیسی به عنوان تاثیرگذارترین رسانه در جبهه مقابل٬ بتواند این خواسته وی را به خوبی و با موفقیت به سرانجام برساند.
- خامنهای برای شکست این کمپین تلاش نخواهد کرد و چه بسا از پیروزی آن هم خوشحال خواهد شد٬ چرا که حذف جنتی٬ مصباح٬ لاریجانی٬ یزدی و علمالهدی نشانه روشنی از سلامت انتخابات در نظام خواهد بود.
- کمپین «رای سلبی» حتی اگر موفق شود٬ تنها توانسته به خامنهای این پیام را بدهد که از بین انتخابهای وی٬ دست به انتخابی زده که مصادیق این انتخاب به ظاهر نسبت دورتری با رهبر دارند.
- «احساس پیروزی» شکاف میان مخالفان و منتقدان خامنهای را عمیقتر کرده و سازمان واحد و سیال جنبش سبز که سال ۱۳۹۲ ترک برداشته را به طور اساسی فرو خواهد ریخت و موضع تحریمکنندگان انتخابات را به شدت تضیعف خواهد کرد.
- «احساس پیروزی» در انتخابات سال ۹۲ شرایط تازهای برای میرحسین موسوی٬ مهدی کروبی و زهرا رهنورد ایجاد خواهد کرد. پایان بازی خامنهای در این انتخابات٬ زدن میخ به تابوتی {حصری} است که موسوی٬ کروبی و رهنورد از سال ۱۳۹۲ در آن خوابیدهاند. رهبر قصد دارد از راه این انتخابات نشان دهد وقایع سال ۸۸ «دروغی» بیش نبود و این موسوی و کروبی بودند که دچار «توهم» شده و نظام را متهم به تقلب در انتخابات کردند.
- شاید زهرا رهنورد در واکنش به این بازی بود که گفت «یاد آر ز شمع مرده یاد آر.»
سایت دیگربان - نگاه سردبیر