به گزارش بی بی سی در اطلاعیه کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل گفته شده خانم محمدی به شدت بیمار است و بر اساس گزارش‌ها به امکانات پزشکی لازم دسترسی ندارد.
خانم نرگس محمدی، فعال حقوق بشر مشغول گذراندن حکم شش سال زندان خود بود که دوباره بر اساس حکم دادگاه ۱۰ سال دیگر به دوران محکومیت او اضافه شد.
این نهاد حقوق بشر سازمان ملل از ایران انتقاد کرده و گفته صدور حکم زندان برای خانم محمدی نشان‌دهنده افزایش برخورد حکومت ایران با فعالان حقوق بشر است.
کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد که اعتقاد دارد خانم محمدی به دلیل فعالیت‌های شجاعانه خود در زمینه حقوق بشر در زندان است، از ایران خواسته او را آزاد کند.
بر اساس گزارش‌ها جلسه رسیدگی به اتهام‌های نرگس محمدی که بر اساس آن احکام تازه صادر شده، روز اول اردیبهشت امسال در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی برگزار شده است.
در همین حال که حکم خانم محمدی اعلام شده است، سایت کلمه نزدیک به مخالفان حکومت ایران، نامه تازه‌ای را از قول او منتشر کرده که در آن از وضعیت زندانیان در سلول‌های انفرادی انتقاد شده است.
خانم محمدی در این نامه نوشته است: “آنچه موجب شد برای شما اهل قلم و اندیشه در جهان نامه بنویسم، بازگو کردن درد و رنجی فراتر از تحمل مجازات زندان است، زندانی که در آن برخلاف تمام زندان‌های ایران، تلفنی وجود ندارد. ملاقات‌ها پشت شیشه‌های دوجداره و با گوشی انجام می‌شود و فقط ماهی یک‌بار می‌توانیم ملاقات حضوری با اعضای درجه یک خانواده داشته باشیم. به‌جز هفته‌ای یک ملاقات، هیچ ارتباطی با بیرون زندان نداریم و در فاصله روزهای ملاقات در سکوت و بی‌خبری محض فرو می‌رویم.”
اما به اعتقاد خانم محمدی رنج و عذاب فراتر از زندان، تحمل سلول‌های انفرادی بندهای امنیتی است. او می‌گوید در مجموع ۲۵ زنی که همبند او هستند ۱۵۰ ماه یا بیش از ۱۲ سال در بندهای امنیتی بوده‌اند.
این فعال حقوق بشر در نامه‌اش نوشته است: “متهمان سیاسی، مدنی و عقیدتی که فعالیتشان از طریق نوشتار و گفتار بوده، همچون یک تروریست خطرناک در سلول‌های انفرادی بندهای امنیتی و طی مدت‌زمان نامعلوم نگهداری می‌شوند. این در حالی است که طبق قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران نگهداری متهمان در سلول انفرادی غیرقانونی است. سلول انفرادی مصداق بارز شکنجه روحی و روانی است که متأسفانه طی سال‌های متمادی قربانیان زیادی داشته است.”
او پیشتر گفته بود به دلیل تحمل زندان در انفرادی و بازجویی‌های متعدد در سال ۱۳۸۹ به بیماری اعصاب و فلج عضلانی مبتلا شده و ماموران او را به واسطه فرزندانش تحت شکنجه قرار دادند.
در تیرماه ۱۳۹۱ خانم محمدی بر اساس تشخیص پزشکان حکم “عدم تحمل کیفر” گرفت و آزاد شد اما بعد از آن دوباره بازداشت شد.
دو فرزند دوقلوی خانم محمدی بعد از به زندان افتادن او به پدرشان در فرانسه پیوستند.
