خبر دیدار فائزۀ هاشمی و جمع دیگری از مدافعان حقوق مدنی که برخی از آنان در گذشته در زندان با فریبا کمال آبادی، عضو گروه موسوم به «یاران ایران»، همبند بوده اند، در شبکه های اجتماعی و برخی رسانه های فارسی زبان انتشار گسترده یافت و واکنش های فراوان به دنبال آورد. فائزۀ هاشمی دیدار از همبند پیشین خود را «یک وظیفۀ انسانی» توصیف کرد و گفت «باید به دیدن فریبا می رفتم».
فریبا کمال آبادی در دو روز اخیر میزبان شمار بسیاری از همبندان گذشته خود و نیز فعالان جامعۀ مدنی بوده است. نسرین ستوده، وکیل دعاوی؛ همسر وی، رضا خندان، طراح و گرافیست؛ ژیلا بنی یعقوب، بهمن احمدی امویی و مهسا امرآبادی، روزنامه نگار از جملۀ این افراد هستند. آنچه این دیدارها را از اهمیّت برخوردار می کند، انتشار اخبار و نیز عکس ها و ویدیوهای مربوط به آنها در شبکه های اجتماعی است.
خانم فائزۀ هاشمی، در گفتگوئی که در این باره با رسانۀ اینترنتی «ایران وایر» انجام داده است می گوید: «رفتن من به زندان باعث شد با یک سری افراد در آن‌جا همبند بشوم و آنها را از نزدیک بشناسم. ارتباط من با فریبا یا دیگران ارتباط دوستانه‌ای است که در زندان به وجود آمده و خود جمهوری اسلامی باعث به وجود آمدن این ارتباط شده و نگاه من به این موضوع نگاه حقوق بشری است که آنها هم باید مثل شهروندان دیگر کاملا از حقوق اولیه شهروندی برخوردار باشند که متاسفانه از کمترین حقوق برخوردار نیستند».
وی تاکید می کند که «نگاه من به موضوع بهایی‌ها موضوع حقوق بشر است و این که حالا من مسلمانم و آنها بهایی هستند و یا اینکه اصلا کدام دین خوب است و کدام دین بد است، این بحث‌ها نیست. موضوع حقوق بشر است و این که به هرحال یکسری اقشار در جامعه ما متاسفانه از حقوق اولیه‌شان برخوردار نیستند، از جمله بهایی‌ها و این خوب نیست».
خانم فائزۀ هاشمی با اشاره به گام هائی که در جهت رفع تبعض ها در این زمینه برداشته می گوید: « هر جا که ... مسئولان و غیر مسئولان حضور داشته باشند، سعی می‌کنم این موضوع را مطرح کنم و بارها و بارها گفته‌ام [...] همه حداقل در حرف و یا به عقیده شخصی خودشان همراه بودند و معتقد بودند که این کار ظلم است ولی فکر می کنم نتوانسته‌اند، کاری کنند. چون احتمالا یک جای قدرتمندتری این سیاست‌ها را می‌خواهد که این گونه عمل شود.»
فائزۀ هاشمی می افزاید: «البته مسائل حقوق بشری مختص بهایی ها نیست، جمعیت عظیمی هستند که این مشکلات را دارند. [...] خیلی ها شرایط سختی را می‌گذرانند فقط بهایی‌ها نیستند ولی بهایی‌ها شرایط سخت تری دارند».
خانم نسرین ستوده که مدت دو سال و نیم در زندان اوین با فریبا کمال آبادی همبند بوده، از دیگر کسانی است که به دیدار وی رفته است. او یادآوری می کند که روز شنبه ٢٥ اردیبهشت/ ١٤ ماه مه، هشتمین سالروز دستگیری «یاران ایران» است و آرزو می کند که موجبات آزادی هر هفت نفر آنان فراهم شود.
در شبکه های اجتماعی ویدیوئی نیز منتشر شده است که در آن ساجدۀ عرب سرخی خاطرات خود را از روز ازدواج دختر فریبا کمال آبادی نقل میکند. وی هنگامی که دستگیر شد، دخترش ١٣ سال بیشتر نداشت و هنگامی که ازدواج کرد، او در زندان بود.
فریبا کمال آبادی، پس از هشت سال زندان، برای نخستین بار از یک مرخصی ٥ روزه برخوردار شده است. وی و پنج عضو دیگر «یاران ایران» که رسیدگی به امور اداری جامعۀ بهائی در این کشور را بر عهده داشتند، در ١٤ اردیبهشت ١٣٨٧ / ١٤ ماه مه سال ٢٠٠٨ دستگیر شدند. عضو دیگر، پیش از آن در ١٥ اسفند ١٣٨٦/ ٥ مارس ٢٠٠٨ دستگیر شده بود. این افراد به سبب داشتن عقاید و اندیشه های دینی خود نخست به ٢٠سال زندان محکوم شدند. احکام آنان در تجدید نظر به ده سال تبدیل شد.
در پی انتشار اخبار این دیدارها، شماری از سایت های زنجیره‌ای در ایران با تکرار اتهامات شناحته شده، فائزه هاشمی را مورد نکوهش قرار داده و از از زبان تنی چند از آیت الله ها، بهائیان را «کافر»، «نجس» و «منحرف» خوانده اند.
