قانون تبعیض‌آمیز، خشونت می‌آفریند

فریده غیرت، نایب رییس پیشین کانون وکلا

خشونت عبارت از هر فعل، عمل، گفتار یا ترک فعلی است که از سوی یک شخص نسبت به شخص دیگر انجام و منجر به آزار و ناراحتی او شود. درواقع خشونت گاه با یک عمل فیزیکی مثل ضرب‌وشتم همراه است، گاه از طریق یک کلام صورت می‌پذیرد و گاه با دریغ‌کردن توجه و اعتنا از دیگری اتفاق می‌افتد.
ازهمین‌رو زمانی که تبعیض خود یکی از مصادیق خشونت است زیرا درواقع با تبعیض، شما توجه لازم را از شخصی که به آن نیازمند بوده است دریغ کرده‌اید.

علاوه‌براین تبعیض می‌تواند منجر به سایر خشونت‌ها شود. تبعیض در عمل به معنای این است که حق اضافه برای کسی قائل‌شدن و درمقابل گرفتن آن حق از دیگرانی که مستحق آن هستند. زمانی که شما حق اضافی به کسی می‌دهید به‌واسطه قدرتی که او از این طریق پیدا می‌کند، می‌تواند دست به اِعمال خشونت بزند و درمقابل کسانی که حقشان پایمال شده است هم ممکن است به رفتار خشونت‌آمیز دست بزنند.

جمع این اتفاقات به رواج خشونت در رفتار و کلام در جامعه کمک می‌کند. در هفته‌های اخیر با دو خبر روبه‌رو بوده‌ایم که مصداق خشونت علیه زنان محسوب می‌شود. اول خشونت فیزیکی که نسبت به اعظم، زن مشهدی، روا شده بود و مردی تحت‌تأثیر مواد مخدر و براساس تصورات بیمارگونه خود این زن و فرزندانش را شکنجه داده بود و دوم نامه زنان بازیگر به معاون صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران درباره اعمال تبعیض علیه آنها توسط کارگردان‌ها و به قول خودشان «مافیایی» در این سازمان.

چنانچه چنین اتفاقی درست باشد، آن را می‌توان مصداق خشونت علیه زنان دانست چراکه همان‌طور که گفته شد، اینجا ترک فعلی که باید انجام می‌شده، اتفاق افتاده و نسبت به این زنان بازیگر تبعیض روا شده است. تبعیض می‌تواند برپایه جنسیت یا بر پایه معیارهای دیگری جز شایستگی افراد در کسب یا بهره‌مندی از یک موهبت باشد.

بنابراین برای رفع تبعیض و ایجاد تساوی بین همه گروه‌ها و اقشار اجتماعی نه مردبودن صرف، نه قوی‌بودن صرف و نه سایر ویژگی‌های ظاهری افراد نمی‌تواند مؤثر باشد. این همان چیزی است که در تعالیم دینی ما نیز بر آن تأکید شده است یعنی ایجاد برابری و عمل براساس تساوی بین افراد براساس ذات آنها. اما ایجاد تساوی در برخورداری از مواهب، هم می‌تواند برخورداری از مواهب طبیعی را دربر گیرد و هم مواهبی که به دست بشر ساخته شده‌اند، مانند قوانین.

درحال‌حاضر در کشور ما قوانین برای حمایت از زنان کارآمد نیستند. علاوه بر قانون حمایت از خانواده که باید از زنان خشونت‌دیده‌ای چون اعظم حمایت کند، قوانین کار نیز به‌نفع زنان جامعه نیست. ازهمین‌روست که شما شاهد تبعیض‌های گسترده در محیط‌های کاری علیه زنان هستید. اگرچه درباره اعتراض بازیگران زن، به نظر می‌رسد بیش از هر چیز نوعی تبعیض براساس فرهنگ مردسالارانه اتفاق افتاده باشد اما این تبعیض‌ها در بسیاری موارد توسط بنگاه‌های اقتصادی علیه زنان روا می‌شود یا مردان به زنان ترجیح داده می‌شوند یا زنان نه براساس صلاحیت‌هایشان که براساس معیارهای دیگر انتخاب می‌شوند. 
ازاین‌رو باید نسبت به این قوانین هشدار داد و خواهان تغییر آنها در راستای رفع تبعیض هرچه‌بیشتر به‌نفع زنان بود.

منبع: موکریان