سارتر و دوبووار از اعضای ثابت تحریریه دوران مدرن بودند
"دوران مدرن" ده‌ها سال مهمترین مجله روشنفکری فرانسه بود و بر تمام جریان‌های ادبی این کشور تأثیر گذاشت.
ناشر مجله اعلام کرده است که این نشریه از این پس نه در قطع مجله، بلکه به صورت سلسله کتاب منتشر خواهد شد.
ناشر مجله اعلام کرده است که این نشریه از این پس نه در قطع مجله، بلکه به صورت سلسله کتاب منتشر خواهد شد.
انتشاراتی سرشناس گالیمار در پاریس اعلام کرد که "دوران مدرن" در فرم و قالب کنونی دیگر چاپ نمی‌شود و از این پس به شکل یک سلسله کتاب با عناوین تخصصی به بازار خواهد آمد.
"دوران مدرن" این تحول را نشانی از دگرگونی سرشت و نقش رسانه‌ها در جهان امروز دانسته، که در آن دیگر فرم‌ها و قالب‌های قدیمی جایی ندارند.
انتشارات گالیمار یک بار از سال ۱۹۴۵ تا ۱۹۴۹ و بار دیگر از ۱۹۸۵ تا امروز ناشر این مجله پراعتبار بوده است.
این مجله را پس از جنگ جهانی دوم، در اکتبر ۱۹۴۵، شماری از برجسته‌ترین نویسندگان و هنرمندان "متعهد" فرانسوی پایه‌گذاری کردند، مانند ژان پل سارتر، سیمون دوبووار، ریمون آرون، موریس مرلوپونتی، میشل لریس و آلبر اولیویه.
نام نشریه ادای احترامی بود به فیلم معروف چارلی چاپلین: عصر جدید!
نشریه بلندگوی مهمترین جریان‌های روشنفکری فرانسه بود، که به ویژه راهروان دو مکتب در آن حضور برجسته داشتند: مارکسیست‌ها و اگزیستانسیالیست‌ها.
ژان پل سارتر از نویسندگان اصلی تحریریه بود و در دوره‌هایی سردبیری آن را به عهده داشت.
ژان پل سارتر، فیلسوف آزادی و مسئولیت
این مجله همیشه طرح جلد بسیار ساده‌ای داشت، حاوی عناوین مقاله‌ها و نویسندگان آنها. در طول انتشار به صورت هفته‌نامه، ماهنامه و گاهنامه منتشر شده است.
"دوران مدرن" همواره به سلایق و علایق خوانندگان خود احترام گذاشته و موضوع‌های بی‌شماری را با نظر و انتخاب مخاطبان خود طرح و منتشر کرده است.
"دوران مدرن" در ۵۰۰ شماره‌ای که منتشر کرده، همیشه کانون مهمترین بحث‌های جامعه روشنفکری فرانسه و تا حدی اروپا بوده است. نشریه در طرح بسیاری از گفتمان‌های فلسفی، ادبی و هنری و فرهنگی پیشتاز بوده است.
اما "دوران مدرن" منتقدانی هم دارد که می‌گویند این نشریه در دو مرحله به گرایش‌های بسته و جزمی گرفتار شد: یک بار در دهه ۱۹۵۰ که برخی از نویسندگان مجله، از جمله سارتر، بیش از حد به مواضع حزب کمونیست فرانسه نزدیک شدند؛ و بار دیگر در دهه ۱۹۷۰ که مجله به تریبون مائوئیست‌ها بدل شد و بسیاری از نویسندگان مستقل خود را از دست داد.
دویچه وله فارسی
دویچه وله فارسی
