جایگاه‌های مردان خالی است اما ۳۵۰۰بلیط جایگاه‌های زنان برای بازی ایران-کامبوج به سرعت فروخته شدند. مقاومت زن‌ها و فشار فیفا نتیجه داد تا برای اولین بار در عمر ۴۰ساله جمهوری اسلامی زن‌ها به صورت غیرگزینشی به آزادی بروند.
بامداد جمعه ۱۲ مهر، وقتی فروش اینترنتی بلیط بازی تیم ملی ایران با کامبوج آغاز شد، جایگاه‌های مخصوص زن‌ها به سرعت تکمیل شدند. نخست جایگاه آ-۶ سپس بلیط‌های جایگاه آ -۷ ،آ-۸ و آ-۹به فروش رسیدند. این جایگاه‌ها در نمودار خرید با رنگ بنفش مشخص شده‌اند و پر شدن آنها با عناوینی چون "بنفش شدن ورزشگاه" صدر خبرهای ورزشی و اجتماعی قرار گرفت.
بازی تیم‌های فوتبال ایران و کامبوج پنجشنبه ۱۸ مهر در ورزشگاه آزادی برگزار می‌شود و این نخستین مرتبه در عمر جمهوری اسلامی است که زن‌ها می‌توانند به صورت غیرگزینشی برای تماشای بازی بلیط بخرند و به استادیوم بروند.
خبرگزاری آلمان در گزارشی می‌نویسد این موفقیت بزرگی در مقابله با تبعیض علیه زنان است و یک پیروزی در برابر روحانیون تندرو که سرسختانه با حضور تماشاچیان زن در ورزشگاه‌ها مخالفت می‌کنند.
علاوه بر اعتراض و پیگیری زنان علاقمند به ورزش، تهدید فدراسیون جهانی فوتبال نیز در گشوده شدن درهای استادیوم آزادی به روی زنان موثر بود. تکاپوی مقامات دولتی و ورزشی در ایران برای حضور زن‌ها در ورزشگاه‌ها، پس از خودسوزی سحر خدایاری و پایان مهلت اعلام شده فیفا بالا گرفت. فدراسیون جهانی فوتبال اولتیماتوم داده بود که اگر از ۹ شهریور به بعد، ممنوعیت ورود زن‌ها به استادیوم‌ها ادامه یابد، همه بازی‌های ملی و باشگاهی ایران را تعطیل و تعلیق می‌کند.
دختران علاقمند به فوتبال و کاربران شبکه‌های اجتماعی، با هشتگ "#با من به ورزشگاه بیا" سرگرم ابراز خوشحالی و اظهارنظر در توییتر هستند. تایم‌لاین پر شده است از دخترهایی که بلیط خریده‌اند و شوق و ذوق دارند. برخی از آنها، به دوستانی که تولد دارند، بلیط بازی ایران کامبوج را هدیه داده‌اند و شماری به "دختر آبی" ادای احترام کرده‌اند که حسرت دیدن فوتبال در استادیوم آزادی به دلش ماند.
صبا آذرپیک، روزنامه نگار و جامعه‌شناس می‌نویسد: «ورود زنان به استادیوم‌ها نتیجه کنش مدنی موثر زنان بود. جنبش موثر زنان که "خودجوش و از پایین و در کف خیابان‌ها" شکل گرفت. تحقیر و حبس و مرگ هزینه‌هایی بود که زنان به تنهایی دادند تا حق‌شان را بگیرند. باخت عبرت آموزی برای نهادهای سیاسی و حزبی...»
