وی نه راه پس دارد نه پیش. اگر به خواسته های غربیان تن در دهد، با مردم سیاسی ای که به راحتی آرام نمی گیرند و به سهولت فریب نمی خورند چه بکند؟
نه حال و هوایی با اوست برای تداوم جنگ سرد، و نه تاب و توانی با اوست برای جنگ گرمی که پایانش از همین اکنون پیداست. داراییِ اعتباریِ آقای خامنه ای – برکنار از پولهایی که کسی و دستگاهی نمی داند چقدر است – عمدتاً در لفظ و در عصبیت خلاصه شده.
ترکه های این عصبیتِ بی پشتوانه، این روزها زیادی بر طبل جنگ می نوازند.
با آنکه همه می دانیم: هم خود آقای خامنه ای و هم سردارانش مطلقاً برای ورود به جنگی که حتماٌ یک طرفش آمریکا و همه ی عرب ها و هم پیمانان منطقه ای شان هستند، پایانی جز در هم کوفته شدن ایران و ایرانیان متصور نیستند.
همه ی اشتلم های نظامی سرداران پیر شده ی سپاه، به یک خیز حریف زمین گیر می شود. آقای خامنه ای و سردارانش نیک می دانند که هر چه موشک و توپ و تانک و از اینجور تجهزیزات دارند، طرف، صد مطابق و کاری ترش را دارد.
و نیک تر می دانند که طرف مقابل خیلی کارکشته تر از آن است که از این نظام فرسوده ی اسلامی زخمی بردارد.
با آنکه همه می دانیم: هم خود آقای خامنه ای و هم سردارانش مطلقاً برای ورود به جنگی که حتماٌ یک طرفش آمریکا و همه ی عرب ها و هم پیمانان منطقه ای شان هستند، پایانی جز در هم کوفته شدن ایران و ایرانیان متصور نیستند.
همه ی اشتلم های نظامی سرداران پیر شده ی سپاه، به یک خیز حریف زمین گیر می شود. آقای خامنه ای و سردارانش نیک می دانند که هر چه موشک و توپ و تانک و از اینجور تجهزیزات دارند، طرف، صد مطابق و کاری ترش را دارد.
و نیک تر می دانند که طرف مقابل خیلی کارکشته تر از آن است که از این نظام فرسوده ی اسلامی زخمی بردارد.
مضافاٌ بر این که: این روزها آقای خامنه ای و سردارانش عروس دار و نوه دار شده اند و هر یک برای خود بساطی آراسته اند و اگر جنگی در بگیرد، همه ی ثروت هایی را که با هزار زحمت و ترفند جمع آوری کرده اند دود می شود می رود هوا. مثل ثروت افسانه ای صدام و قصرهای چند بچندش. من با اطمینان می گویم: این روزها هر سخنی که آقای خامنه ای بر زبان سیاست می راند، و هر عربده ای که وابستگان وی بر می کشند به اسم غیرت مندی، درست همانی است که برایشان پیشاپیش نوشته شده و ای بسا ما را درست در نقطه ی جنگی فرود آورد که خرابی اش تا چهل سال بعد نیز ترمیم نشود.
من از همینجا به نمایندگی از جانب خودم به آقای خامنه ای می گویم: بر هرچه رفته و بر هر چه می رود صلوات. آقای خامنه ای، بیایید و بی خیال دانش هسته ای و بشار اسد و سوریه و یمن و حزب الله و لبنان و بحرین و شیعیان عربستان و داستان شیعه گستری بشوید و با نرمش قهرمانانه، مردم ایران را از حادثه هایی که طبق برنامه به سمت شان خیز بر می دارد برهانید.
در عوض ما قول می دهیم هیچ به کارهای کرده و ناکرده ی شما نپردازیم. فرو بردن مردم به قعر نگرانی های روز به روز، کارِ بخردانه ای نیست. هنر، در روفتنِ غبار نگرانی از چهره ی مردم است.
بقول یک جوان: چی می شد ما مثل مردم مالزی، هم مسلمان بودیم هم کاری به کار اسراییل و لبنان و سوریه و دانش هسته ای و شیعیان هر کجا نداشتیم، و هم دنیا روی فهم و ادب و دارایی های انسانیِ ما حساب می کرد؟
در عوض ما قول می دهیم هیچ به کارهای کرده و ناکرده ی شما نپردازیم. فرو بردن مردم به قعر نگرانی های روز به روز، کارِ بخردانه ای نیست. هنر، در روفتنِ غبار نگرانی از چهره ی مردم است.
بقول یک جوان: چی می شد ما مثل مردم مالزی، هم مسلمان بودیم هم کاری به کار اسراییل و لبنان و سوریه و دانش هسته ای و شیعیان هر کجا نداشتیم، و هم دنیا روی فهم و ادب و دارایی های انسانیِ ما حساب می کرد؟
محمد نوری زاد
