مهدیه محمدی گرگانی، همسر احمد زیدآبادی، در یادداشت کوتاهی در صفحه‌ی فیس‌بوکش نوشت: «منتظر بودیم روز ۳۱ اردیبهشت احمد بعد از ۶ سال زندان آزاد بشه، اما حالا میگن از همون زندان میبرنش تبعید. احساس میکنم خیلی مظلومیم.»
به نوشته‌ی هرانا، خانم محمدى این موضوع را به نقل از منابع شفاهى (مسوولان زندان) اعلام کرده است.
زیدآبادی، روزنامه‌نگار، تحلیل‌گر سیاسی، عضو هیئت مدیره‌ی انجمن صنفی روزنامه‌نگاران و دبیرکل سازمان دانش آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) است که در ۲۳ خرداد ماه ۱۳۸۸ در پی حوادث مرتبط با انتخابات ریاست جمهوری دهم دستگیر و از سوی دادگاه انقلاب تهران به اتهام تبلیغ علیه نظام و تبانی در ایجاد اغتشاش و توهین به رهبری، به شش سال زندان، پنج سال تبعید به گناباد و محرومیت مادام‌العمر از هر گونه فعالیت سیاسی و شرکت در احزاب و هواداری و مصاحبه و سخنرانی و تحلیل حوادث، به صورت کتبی یا شفاهی، محکوم شد. حکمی که عیناً در دادگاه تجدیدنظر تأیید شد.
این روزنامه‌نگار زندانی، مدت کوتاهی از حبس خود را در بند ۳۵۰ زندان اوین گذراند و در ۱۲ بهمن ۱۳۸۸ به زندان رجایی شهر کرج منتقل شد. سایت کلمه در این مورد می‌نویسد: «زیدآبادی همین ۶ سال را هم به‌نوعی در تبعید به‌سر برده و در محلی غیر از محل سکونت خود و خانواده‌اش، یعنی زندانی رجایی‌شهر کرج و استان البرز زندانی بوده است.»
احمد زیدآبادی در دوران حبس، سال ۱۳۸۹ (۲۰۱۰ میلادی) جایزه‌ی «قلم زرین آزادی» را از «انجمن جهانی مطبوعات و ناشران خبر» و در سال ۱۳۹۰ (۲۰۱۱ میلادی) جایزه‌ی جهانی آزادی رسانه‌ها موسوم به «گیلرمو کانو» را از یونسکو دریافت کرد.
این روزنامه‌نگار و فعال سیاسی، پیشتر در سال ۱۳۷۹ نیز به جرم تبلیغ علیه نظام، تشویش اذهان عمومی و اقدام افسارگسیخته علیه نظام، ۱۳ ماه در زندان به‌سر برده بود.
