همسر نرگس محمدی گفت مهم‌ترین و اصلی‌ترین خواسته او این است که هر چه سریع‌تر او تحت نظر پزشک متخصص قرار بگیرد: “این چیزی است که ما خواسته‌ایم و دادستانی ظاهرا موافقت کرده اما هیچ اقدامی صورت نگرفته است. هم وکلا پیگیری کرده‌اند هم خانواده اما هنوز هیچ قدمی برداشته نشده است.”
به گفته آقای رحمانی که هم اکنون ساکن فرانسه است، در ساعت‌های آغازین روز یک‌شنبه ۱۱ مرداد حال خانم محمدی به هم خورده و دچار حمله فلج عضلانی شده است. در نتیجه او توسط ماموران زندان به بیمارستان طالقانی تهران برده شده و پس از هشت ساعت و انجام اقدامات اولیه او را به زندان برگرداندند. این در حالی است که به گفته رحمانی، پزشکان تاکید کرده‌اند این زندانی عقیدتی باید توسط پزشک متخصص معاینه شود.
همسر نرگس محمدی همچنین گفت این فعال حقوق بشر را در حالت نیمه‌بیهوش از بیمارستان به زندان‌آورده‌اند: “در ساعت ملاقات، حدودا بین ۱۰تا۱۱ صبح وقتی با خواهرش صحبت می‌کرده، نمی‌توانسته کلمات را به راحتی بیان کند. یکی از نشانه‌ها و مشکلاتی که فلج عضلانی ایجاد می‌کند همین است. این قابل پیش‌بینی بود. ما سه‌شنبه گذشته از پزشک مغز و اعصاب وقت گرفته بودیم که متاسفانه دادستانی مقاومت کرد و اجازه مراجعه او به پزشک را نداد. وقتی این بیماری به او دست می‌دهد بیانش بسیار بد می‌شود؛ کلمات را درست ادا نمی‌کند و لکنت پیدا می‌کند. در اتاق ملاقات به سختی حرف می‌زده و کلمات را یا فراموش می کرده یا نمی توانسته ادا کند. خواهرش هم شاهد حال نامساعد او بوده است. خطر دیگری که در کنار فلج عضلانی وجود دارد بروز تشنج هم و لرزش عصبی شدید است.”
رحمانی تصریح کرد که مقامات قضایی به سلامت همسرش بی‌توجه‌اند: “پرونده نرگس در اختیار وزارت اطلاعات و نهادهای قضایی است و به طور کامل از بیماری او خبر دارند. پزشک قانونی زنجان در سال ۱۳۹۱ نوشته که اساسا ماندن در زندان، فضای بسته و پر تنش این بیماری برگشت‌پذیر را تشدید می‌کند. مریضی نرگس، بیماری‌ای نیست که به طور کامل مداوا شود بلکه بیمار باید از عوامل و شرایط تشدید این بیماری دور باشد. اگر او تحت مداوا و نظر پزشک متخصص قرار نگیرد این بیماری پیشرفت خواهد کرد و به مرحله خطرناکی می‌رسد.”
اما فلج عضلانی تنها مشکل سلامتی نرگس محمدی نیست: ” او پیش‌تر و در جریان زایمان آمبولی ریه کرده است و این مساله با داشتن فشار عصبی می‌تواند دو باره سلامت او را تهدید کند. اتفاقی که می‌تواند موجب لخته شدن خون در ریه و مرگ بیمار شود.”
