 |
| مادر سعيد زينالى |
مادر سعید زینالی ۱۶ سال است که برای پیگیری وضعیت فرزندش به تمامی مراجع قانونی مراجعه کرده، اما هیچ پاسخی نگرفته است.
آخرین بار که سعید با خانوادهاش تماس گرفته، شهریور ۱۳۷۸ یعنی دو ماه پس از بازداشتش بوده است.
آخرین بار که سعید با خانوادهاش تماس گرفته، شهریور ۱۳۷۸ یعنی دو ماه پس از بازداشتش بوده است.
با گذشت ۱۷ سال از ناپدید شدن سعید زینالی فعال دانشجویی، بیش از ۳۰۰ نفر از فعالان سیاسی و مدنی نامه‌ای به دبیرکل سازمان ملل متحد نوشته‌اند.
یش از ۳۰۰ نفر از فعالان سیاسی و مدنی در نامه‌ای به بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل متحد، از او خواسته‌اند تا پیگیر وضعیت سعید زینالی شود. سعید زینالی، فعال دانشجویی، در جریان اعتراضات دانشجویی سال ۱۳۷۸ در روز ۲۳ تیرماه توسط ماموران امنیتی لباس‌شخصی در منزل خود و مقابل چشمان خانوادهاش دستگیر شد، اما از آن زمان تا کنون هیچ اطلاعی از او در دسترس نیست.
مادر سعید زینالی ۱۶ سال است که برای پیگیری وضعیت فرزندش به تمامی مراجع قانونی مراجعه کرده، اما هیچ پاسخی نگرفته است. آخرین بار که سعید با خانوادهاش تماس گرفته، شهریور ۱۳۷۸ یعنی دو ماه پس از بازداشتش بوده است.
آخرين پاسخ رسمی كه به خانواده زینالی داده شده، اظهار نظر سخنگوى قوه قضایيه بوده که در یک کنفرانس خبری گفته است، چون خانواده زينالى دليل قابل اثبات براى بازداشت فرزندشان توسط نيروهاى امنيتى نداشته‌اند، ادعاى آنها به كلى رد شده است.
در نامه‌ای که به امضای بیش از ۳۰۰ نفر از فعالان مدنی و سیاسی رسیده، از بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل متحد، خواسته شده که وضعیت سعید زینالی و پاسخگویی مسئولان جمهوری اسلامی ایران در رابطه با آن را پیگیری کند.
در این نامه نوشته شده که خانواده سعید زینالی در طول این ۱۶ سال بارها با تهدید و بازداشت روبه‌رو شده و حتی چند بار زندانی شده‌اند. در آخرین مورد این برخوردها در جریان تجمع خانواده‌های زندانیان سیاسی مقابل زندان اوین، ماموران این زندان با پدر سالخورده سعید زینالی برخوردی خشونت‌آمیز داشتند.
در بخشی از این نامه آمده است: «مسئولان برخى از نهادها در شرايط و زمان‌هاى مختلف به طور شفاهى اعلام كرده‌اند كه سعيد زينالى توسط نيروهاى امنيتى اطلاعاتى سپاه پاسداران دستگير شده است. اما همان افراد و نهادها نيز هرگز حاضر نشده‌اند مراتب را كتبا گواهى كنند.»
در این نامه همچنین به مورد دیگری از ناپدیدشدگان در ایران به نام فرشته علیزاده اشاره شده که مادر او پس از سال‌ها جست‌وجو برای پیدا کردن فرزندش، سرانجام بدون یافتن نشانی از او درگذشت.
در ادامه نامه آمده است: «ربوده‌شدگانى كه توسط نيروهاى اطلاعاتى و امنيتى جمهورى اسلامى بدون هيچ رد و نشانى ناپديد مى‌شوند محدود به سعيد و فرشته نيستند. اما امروز مادر سعيد زينالى و همه ما كه به حمايت از او برخاسته‌ايم از شما مى‌خواهيم كه در برابر اين ستم آشكار بی‌تفاوت نباشيد.»
نویسندگان نامه مزبور در پایان خطاب به دبیرکل سازمان ملل نوشته‌اند: «نظارت و پيگيرى شما مى‌تواند مقدمه‌اى براى پاسخگويى حاكمان جمهورى اسلامى باشد كه به جاى پذيرفتن مسئوليت در قبال جان شهروندان ايرانى، راه انكار و تمسخر را پيش گرفته‌اند. اميدواريم توجه و پيگيرى اين دادخواهى، مقدمه‌اى براى پايان دادن به بی‌مسئوليتى نهادهاى مسئول و مديران قضايى و سياسى و امنيتى در ايران باشد.»
رونوشتی از نامه فوق به احمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان ملل، و نیز کارگروه ناپدیدشدگان شورای حقوق بشر سازمان ملل ارائه شده است.
