نامه مهدیه گلرو از زندان
مهدیه گلرو دانشجوی در بند در پیامی که از زندان ارسال داشته است از ایجاد جامعه ای کوچک در درون زندان می گوید که در آن زندانیان سیاسی زن در غم ها و شادی های هم شریکند. از جامعه ای که در آن تحمل آرا مخالف وجود دارد و احترام و محبت فراموش نمی شود.
گفتنی است مهدیه گلرو فعال دانشجویی محروم از تحصیل، دبیر انجمن اسلامی دانشکده اقتصاد علامه طباطبایی، نائب دبیر انجمن اسلامی دانشگاه علامه طباطبایی در سال ۱۳۸۵، بعد از
برگذاری انتخابات و تلاش‌هایش در جهت حفظ انجمن اسلامی و همچنین انتقادهایش به دولت محمود احمدی‌نژاد در حالی که تنها دوماه به فارغ التحصیلی‌اش از دانشگاه مانده بود، از ادامه‌ی تحصیل محروم شد. این فعال دانشجویی در مجموع به ۲ سال و شش ماه حبس تعزیری محکوم شده بود.
متن پیام مهدیه گلرو بدین شرح است:
با سلام به دوستانی که این چند خط را با چشم هایشان متبرک می کنند. این روزها اخبار ناراحت کننده ای به من رسیده است که لازم دانستم چند نکته را خطاب به دوستانم به عرض برسانم، ما زنان سیاسی با همه تضادها در آرا و اختلاف نظرات توانسته ایم در کنار یکدیگر با مسالمت زندگی کنیم و با تلاش جامعه ای را که در دلهایمان آرزو داریم به صورت کوچکتر ایجاد سازیم، جامعه ای که در آن تحمل آرا مخالف را داشته باشیم و احترام و محبت را فراموش نکنیم، از غم یکدیگر غمگین و در شادی دیگری شریک شویم، لذا از دوستانی که تلاش ما را برای دیدن چنین فضایی ندیده اند و یا نادیده می گیرند تقاضا دارم تا از هرگونه اظهار نظری خود داری کرده و اخبار مربوط به این مسایل را از خانواده ها جویا شوند و به مسایل غیر واقعی و حاشیه ای که تنها دوستان را غمگین و دشمنان را شاد می سازد دامن نزنند.
24/ بهمن / 90 اوین – به امید دیدار
