جمعی از بازنشستگان کارگری در اعتراض به شرایط بد معیشتی و عدم توجه به مطالباتشان مقابل ادارات تامین اجتماعی استانهای مختلف ایران تجمع کردند. این سومین تجمع بزرگ بازنشستگان در سه ماه گذشته است. پیش از این دو تجمع بازنشستگان در ۱۷ اسفند و ۲۶ بهمنماه ۹۹ با دخالت نیروهای امنیتی به خشونت کشیده شد. معترضان در استانهای مختلف از جمله تهران، البرز، مرکزی، لرستان، کرمان، خوزستان، آذربایجان شرقی، مازندران، اصفهان و کرمانشاه به خیابان آمدهاند.
گزارشها حاکی است شماری از معترضان برای نشان دادن سفرههای خالی بازنشستگان با قاشق بر قابلمه خالی میکوبیدند.
افزایش مستمری و همچنین اجرای صحیح قانون همسانسازی حقوق و رفع تبعیض میان بازنشستگان صندوقهای تامین اجتماعی و صندوقهای لشکری و کشوری از جمله خواستههای اصلی بازنشستگان معترض است.
اعتراض به برخورد امنیتی با مطالبات صنفی
کانال خبری معلمان عدالتخواه به نقل از یک بازنشسته درباره تجمع امروز ۱۵ فروردین ۱۴۰۰ نوشت “جمعیت قابل توجهی اجتماع کرده بودند و نیروهای امنیتی و لباس شخصی هم در محل حضور داشتند و از بازنشستگان فیلمبرداری میکردند.”
بنابر این گزارش، بازنشستگان که به “تهدیدهای تلفنی پلیس امنیت” انتقاد داشتند، شعار میدادند “تهدید، زندان اثر ندارد”، “حقوق ما ریالیه؛ هزینهها دلاریه” و “بیعدالتی دیدیم، دیگه رای نمیدیم”.
یک روز پیش از این تجمع، اسماعیل گرامی، کارگر بازنشسته و از فعالان حقوق بازنشستگان در خانه بازداشت شده بود. گزارشها حاکی است که ماموران امنیتی از او خواسته بودند تجمع امروز یکشنبه را لغو کند.
ایلنا، خبرگزاری کار ایران در گزارشی در این باره نوشته است که “مستمری چهار میلیون تومانی کافی نیست آن هم وقتی که خط فقر ده میلیون تومان است”. به گزارش این خبرگزاری بازنشستگان خواستار اجرای دقیق ماده ۹۶ قانون تامین اجتماعی هستند چون “با افزایش ۳۹ درصدی پایه مستمریها، حق بازنشستگان ادا نمیشود”.
سال گذشته، دولت به مستمریبگیران سازمان تامین اجتماعی وعده داده بود که قانون متناسبسازی حقوق با اختصاص بودجه مورد نیاز در سال ۱۴۰۰ اجرا شود.