به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



پنجشنبه، دی ۳۰، ۱۴۰۰

نرگس محمدی، فعال مدنی، به زندان قرچک ورامین منتقل شد

 رادیوفردا: نرگس محمدی، فعال مدنی و سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر در ایران، پس از دو ماه بازجویی و حبس در سلول‌های انفرادی بازداشتگاه وزارت اطلاعات، موسوم به بند ۲۰۹ اوین، به زندان قرچک ورامین منتقل شد.

ضیا نبوی، فعال مدنی و زندانی سیاسی سابق، روز چهارشنبه، ۲۹ دی‌ماه، در توییتی خبر داد که خانم محمدی را به «سالن شماره هشت» این زندان منتقل کرده‌اند.

تقی رحمانی، فعال سیاسی مقیم پاریس و همسر خانم محمدی، در گفت‌وگو با پایگاه خبری هرانا این خبر را تایید کرده و گفته است همسرش به‌رغم انتقال به زندان قرچک،‌ تاکنون با خانواده خود تماسی نداشته و این موضوع به نگرانی در مورد وضعیت او دامن زده است.

به گفته آقای رحمانی، این فعال حقوق بشر طی دو ماه گذشته از حق دسترسی به وکیل محروم مانده است.

نرگس محمدی روز ۲۵ آبان در جریان یورش نیروهای امنیتی به مراسم سوگواری در آرامگاه ابراهیم کتابدار، از کشته‌شدگان آبان ۹۸، بازداشت شد.

تقی رحمانی روز هفتم دی‌ماه در صفحه توییتر خود از تداوم بازداشت و بلاتکلیفی همسرش در یکی از سلول‌های انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین و طرح اتهامات جدید از جمله «جاسوسی برای عربستان» علیه نرگس محمدی خبر داده بود.

یک روز بعد (هشتم دی‌ماه)، نیروهای امنیتی منزل وی را «تفیتش و بازرسی» و برخی از لوازم شخصی او از جمله کتاب «شکنجه سفید» را ضبط کردند.

ندامتگاه شهر ری ویژه زنان، معروف به زندان قرچک، در ۴۵ کیلومتری جنوب شرقی تهران نزدیک شهرستان قرچک و در امتداد اتوبان تهران-ورامین قرار دارد.

پیشتر، نسرین ستوده، وکیل زندانی، در نامه‌ای به رئیس سازمان زندان‌ها شرایط قرچک را «غیر استاندارد و غیر انسانی» خوانده و از مسئولان خواسته بود تا «زندانی در شان زنان ایران در منطقه‌ای مناسب احداث کنند».

خانم محمدی در پرونده جدیدی که طی ماه‌های اخیر علیه او گشوده شد، به‌دلیل اتهام‌هایی چون «تبلیغ علیه نظام»، «تحصن در دفتر زندان»، «تمرد از ریاست و مقامات زندان» و «تخریب شیشه‌ها» و «افترا» در مورد اتهام شکنجه‌گری و ضرب و جرح به «۸۰ ضربه شلاق، ۳۰ ماه حبس تعزیری و دو فقره پرداخت مالی» محکوم شده است.

نرگس محمدی، علاوه‌ بر بازجویی و بازداشت‌های متعدد از سوی نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی، مدت‌هاست که از حق داشتن گذرنامه، خروج از کشور و دیدار با دو فرزندش که مقیم فرانسه هستند، محروم است.