به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



چهارشنبه، فروردین ۳۱، ۱۳۹۰

                    لیزا سروش

بیا !

بیا! که با تو شبم را ستاره خواهم کرد

حدیث عشق برایت دوباره خواهم کرد



به التماس قدومت صفای گلها را

چو چلچراغ شقایق شراره خواهم کرد




بیا! که با تو تمام نوای خامش را

درون سینه قلبم کتاره خواهم کرد

بیا! رمیده دلم قامتم خمیده کنون

در این سکوت سیه گون چه چاره خواهم کرد

سال 1377 کاپیسا