مصاحبه تکان دهنده بیمار رها شده / به همسرم گفتند:
قانون ما این است "پول دیر برسد بیمار را در بیابان رها می کنیم"
عصرایران - حمید فرازی ، بیماری که در چند روز گذشته تصاویر مربوط به وی در کنار اتوبان خلیج فارس ، داغ ترین و البته تلخ ترین تصاویر رسانه ای کشور محسوب می شود ، در گفتگو با اعتدال به انتشار ابعاد دیگری از عدم رسیدگی مسئولان بیمارستان امام خمینی (ره) به وی پرداخت.
فرازی در ابتدا به تشریح وضعیت درمانی خود در بیمارستان امام خمینی (ره) – پیش از رها شدن در کنار اراضی نزدیک بهشت زهرا (س) - پرداخت و اظهار داشت : به دلیل عفونت پایم قبلا در بیمارستان امام خمینی عمل کرده بودم ، که پس از چند روز هنگامی که سوار موتور شدم ، پوست پایم شروع به تاول زدن نمود و سپس برای درمان تاول ها مجددا به بیمارستان مراجعه کردم .
وی افزود : علیرغم آنکه برخی رسانه ها مدعی اند ما به بیمارستان امام خمینی (ره ) پولی پرداخت نکرده ایم ، همان شب اول همسرم ، 50 هزار تومان به حساب بیمارستان واریز کرد . پس از واریز وجه و بستری من در بیمارستان ، و در معاینات اولیه پزشک دستور داد تا فردا مرا برای عکسبرداری منتقل کنند.
فرازی اظهار داشت : به دلیل اینکه همسرم برای تهیه مابقی پول بیمارستان چند ساعتی طول داده بود ، مرا شبانه به زیرزمین انتقال دادند و هنگامی که صبح شد من و بیمار دیگری که از ناحیه صورت و باسن دچار سوختگی شدید شده بود را لای آهن پاره های زیرزمین بیمارستان پنهان کردند .
این بیمار چهل ساله که بیست و دوم تا بیست و سوم فروردین شبها و روزهای تلخی را در این بیمارستان سپری نموده است ، ادامه داد : بعد با آمبولانس قدیمی که دیگر از آن استفاده نمی شد ما را گذاشتند توی آمبولانس ؛ وقتی اعتراض کردم و گفتم خانمم می آید دنبالم گفتند : آدرس تو را داریم ، می بریم خانه ات تحویلت می دهیم ، این یکی را هم تحویل کهریزک می دهیم . بعد چند ساعت چشم باز کردیم ،دیدیم توی بیابانهای اطراف بهشت زهرا هستیم و ما را عین زباله انداختند زمین و فرار کردند .
نحوه رسیدگی ها در بیمارستان امام
فرازی در خصوص نحوه رسیدگی مسئولان بیمارستان امام خمینی به بیماران نیز لب به انتقاد گشود و ضمن ابراز نارضاینی شدید خود از عدم توجه آنان به بیماران این بیمارستان اظهار داشت : پس از پرداخت پنجاه هزار تومان که به پذیرش اورژانس بیمارستان امام دادیم ، معمولا در این بیمارستان رسم است غذا پخش می کنند ، صبحانه نهار و شام ، به محض اینکه اسمت در فهرست باشد ، به مریض جیره غذایی می دهند ، اما به من غذا هم ندادند و فقط به دستور پزشک معالج به من یک سرم وصل کردند .
وی تاکید کرد : شب اول که من را بستری کردند رسیدگی وجود نداشت و فقط نیمه شب به من سرم وصل کردند و یک کیسه خون و کار درمانی دیگری برای من انجام ندادند ، فقط همین بود . اما فرآیند درمان من تمام نشده بود و قرار بود صبح دکترم بیاید و به من سرکشی کند که این بلا را سرم آوردند . اما خدا را شکر الان در بیمارستان فیروزآبادی رسیدگی خوبی دارند .
این بیمار که به گفته خودش اگر ماموران نیروی انتظامی وی را کنار اتوبان مشاهده ننموده بودند ، مشخص نبود چه سرنوشتی در انتظار وی است ، افزود : تقاضا دارم اینهایی که این کار را با ما کردند را شناسایی کنند ، با حیوانات هم کاری را که با ما کردند را نمی کنند . الان هم از بیمارستان امام شکایت کرده ام .
وی در پاسخ به سوال خبرنگار ما که «می گفتند شما چون پول نداشتید این کار را با شما کرده اند ؟» گفت : من هزینه اولیه بیمارستان را پرداخت کرده بودم ، پنجاه هزار تومن را داده بودیم ، شب اول پول را دادیم ، خانمم هم رفت برای تهیه بقیه پول ، اما چون خسته بود رفت چند ساعتی استراحت کند ، همین . صبحش هم که می آید به خانمم می گویند : مریض به رضایت خودش رفت ، اگر من رضایت داشتم ، باید من را می بردند خانه ام نه توی بیابان رهایم کنند .
فرازی ادامه داد : وقتی خانمم صبح برگشت بیمارستان امام ، وقتی به خانم مددکار گفت که مریض من کجاست ؟ خانم مددکار می گوید : قانون بیمارستان امام این است که یک روز دیر کردی در خصوص واریز پول ، ما ببریم مریض ها را رها کنیم در بیابانهای اطراف حرم امام ، هم اون خانم هست ، هم خانم خودم هست ، خواستید رو در رو می کنیم .
این بیماردر خاتمه افزود : در مورد بیمار دوم اما مثل اینکه اقوام وی ، او را آورده اند بیمارستان و رهایش کرده اند ؛ وی در حال حاضر بهبودی نسبی یافته و به کهریزک متقل شده است .
عصرایران این مصاحبه را نه فقط یک افشاگری درباره یک حادثه نادر و استثنایی که دریچه ای می داند که رو به تاریکخانه بهداشت و درمان کشور گشوده شده است و خبر از یک رسوایی فراگیر در این خصوص می دهد کما این که در این گفت و گو تصریح شده که کار رها کردن بیماران در بیابان های اطراف شهر به طور سیستماتیک صورت می گرفته است!
متاسفانه باید گفت که کشورمان یکی از فشل ترین و ناکارآمدترین سیستم های درمانی را دارد و از وقتی هم که بیمارستان های دولتی را نیز وارد گود درآمد زایی کرده اند ، اوضاع اسفناک تر هم شده است.