به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



شنبه، آبان ۰۷، ۱۳۹۰

به مناسبت هفتم آبانماه روز جهانی کورش  قصیده ای از شاعر ملی ایران استاد ادیب برومند  
درود به کورش

به گیتی بسی شهریار آمدند  / که با یک جهان اقتدار آمدند

از آغازِ تاریخ تا این زمان  / بسی گونه ‏گون شهریار آمدند

گروهی ستایشگرِ خویشتن / زخودکامگی نابکار آمدند!

گروهی ستمگستر و سنگدل / به خونخوارگی در شمار آمدند

هزاران تن از بندگانِ خدای /  به آسیبِ آنان دچار آمدند

چو درّنده حیوان به خونبارْ جنگ /  پیِ صیدِ ننگین شکار آمدند

گروهی به هنجارِ غارتگری / سبکتاز و چابکسوار آمدند

شماری به نستوده کردارِ زشت / ز دربارِ شاهی به‏بار آمدند

گروهی به کشورمداری مدیر /  ولی از شرف برکنار آمدند

شماری دگر حامیِ مرز و بوم /  ولی بهرِ کشتار، هار آمدند

که ‏را دانی از جمله شاهانِ پیش /  که چون کورشِ نامدار آمدند

گرانپایه کورش گرانمایه شاه /  جهانیش مدحت‏گزار آمدند

حقوقِ بشر را چو شد پایبند /  به شکرش هزاران هزار آمدند

به اقوامِ مغلوب ورزید مهر /  وِرا زین سبب خواستار آمدند

ببخشود بر هرکه پیروز گشت /  وَ زین رو وِرا دستیار آمدند

به همراهی‏ اش گاهِ جنگ و نبرد /  سراسر همه جانسپار آمدند

نپیمود جز راهِ همبستگی /  بر آنان که از هر دیار آمدند

به هر تیره‏ای مهربانی فزود /  گر از روم و گر از تتار آمدند

به هرکیش ودین چشمِ حرمت گشود /  سویش جمله با زینهار آمدند

چنین بود آن مردِ پاکیزه کیش /  که خلقش همه دوستار آمدند

سزد گر به کورش درود آوریم /  که خلقی از او کامکار آمدند

بود روزِ کورش بسی دلفروز /  کز او جمله امّیدوار آمدند

در این روزِ ملّیِ ایران، «ادیب» / جوانان همه شادخوار آمدند

آبانماه ۱۳۸۷ – ادیب برومند