بيانيه ۱۴ سال پيش داريوش فروهر
هم ميهنان!
در راستای لغو کيفر اعدام
- چون شناسايی و ارج گزاری به حيثيت ذاتی انسان پايندان زيست آزاد ملت ها و شکوفايی فرهنگ آنهاست،
- چون زندگی نخستين و والاترين داده ايزدی به هر انسان است و هيچ فرد يا جمع يا نهادی به هيچ بهانه ای حق سلب آن را ندارد،
- چون در روند زندگی اجتماعی بشر، پيشرفت های چشمگيری پديد آمده و بسياری از نگرش های کهنه در شناخت بزه و دادن کيفر نارسايی خود را نمايان کرده است،
- چون در گستره ی دانش بشری ، بزه ديگر سرشتی شناخته نميشود و هر کيفری بايد دربردارنده ی فرصتی برای بازسازی و پرورش بهينه ی هر به کژراهه افتاده ای باشد ،
- چون کيفر اعدام از ديد اجتماعی بيدادگرانه و ضد انسانی ، از ديد اخلاقی خشن و ناپسند و از ديد قضايی ترديد آميز و اثر آن برگشت ناپذير است ،
- چون روشن شده کيفر اعدام نه تنها سبب تنبه ديگری و بازدارنده ی تبهکاری نيست که اهرم اختناق و تصفيه حساب های سياسی و سرکوب دگر انديشان در بسياری از سامان های يکه تازانه ی فراگير می باشد،
و از آنجا که جمهوری اسلامی در ساليان دراز فرمانروايی واپسگرايانه ی خود ، يکی از سياه ترين کارنامه های دولتی را در کاربرد کيفر اعدام چه در مورد اتهام های عقيدتی و چه به لحاظ بزه های عمومی دارد،
و اکنون در جمهوری اسلامی ، کيفر اعدام بگونه ی ابزار وحشت آفرينی در راستای نگهداشت جو خفقان و پايمال کردن آزادی های شناخته شده برای انسان درآمده است ،
حزب ملت ايران پس از رايزنی های بايسته در چهل و نهمين سالگرد صادر گرديدن اعلاميه جهانی حقوق بشر، پيشنهاد لغو کيفر اعدام را پذيرا شده و کوشش همه جانبه در اين زمينه را در برنامه ی خود قرار می دهد.
ما خواهان حذف کيفر اعدام از همه ی قانون های جزايی کشورهستيم تا هيچ فرمانروايی نتواند با دستآويز آن بر خلاف خواست مردم پايه های قدرت خود را استوار دارد.
در آينده بايد نهاد نيک آدميان را که در انبوه نابهنجاری های اجتماعی به زشتکرداری کشانده شده است با نوپروری ، بازآموزی و حتی کارآوری تن و روان ، صيقل داد.
بايد هر ايرانی را چنان پرورد که با هر باور دينی و سياسی از فرهنگ پربار ميهن خود درس مهر و دوستی گيرد و نهال کين و دشمنی را از بيخ برکند . چنين باد !
داريوش فروهر
نوزدهم آذرماه ۱۳۷۶
