مبارک دعوت پناهندگى هيچ کشورى را نپذيرفت

سوزان مبارک در خاطراتى که قرار است به زودى منتشر شود، گفته است که محمد حسنى مبارک و همه ى اعضاى خانواده اش روز اول فوریه ۲۰۱۱ رواديد اقامت پناهندگى در امريکا دريافت کردند، ليکن از پذيرش اين پناهندگى سرباز زدند و ترجيح دادند که در کشورشان بمانند. همسر رئيس جمهورى پيشين مصر همچنين افزوده است که کشورهاى سعودى، کويت، امارات و بحرين نيز به مبارک و خانواده اش حق پناهندگى سياسى دادند، اما او نخواست از خاک کشورش خارج شود، هر چند مى دانست ممکن است انقلابيون خشمگين يا صاحبان قدرت بلايى بر سرش بياورند.

سوزان مبارک آن گونه که نشريه ى مصرى معروف "روزاليوسف" در شماره ى روز سه شنبه 31/2/2012 خود نوشته است، چکى به مبلغ 10 ميليون پوند استرلينگ در تاريخ 12 سپتامبر 2011 دريافت کرده است که منشأ آن حسابى ناشناخته در بانک "انگلند" شعبه ى لندن مى باشد.

در اين گزارش روشن مى شود که بانوى اول مصر طى 30 سال گذشته، اين چک را براى دادن حق امتياز نشر خاطراتش گرفته است، و آن حساب نيز به شرکت انتشاراتى بريتانيايى "کانون گيت" تعلق دارد.

سوزان توضيح مى دهد که در یازده فوريه 2011 هنگام ترک قاهره به مقصد شرم الشيخ مدارک پناهندگى او و همسر و فرزندانش را از آنان گرفته اند. او مى افزايد: همه ى دارايى هاى ما نيز بى توجه به اينکه منشأ شخصى داشته يا حکومتى، از ما برده اند.

وى که رسماً همه ى اموال خود را در برابر رهايى از محاکمه به خزينه ى دولت واگذار کرده است، مى گويد نام کتابش "بانوى اول مصر، 30 سال بر اريکه ى قدرت" است و مترجم آن يک مترجم حرفه اى لبنانى ساکن لندن است. اين مترجم براى اسکاتلنديارد کار مى کند.

سوزان مبارک خاطرات خود را در 500 صفحه نوشته است و به نظر مى آيد هنوز فصل هاى پايانى آن را نهايى نکرده باشد.

او البته 15 روز نيز به اتهام سوء استفاده از قدرت و موقعيت همسرش بازداشت شد و تحت بازجويى قرار گرفت. اما با توافق بر سر سپردن دارايى اش به دولت از مخمصه بيرون آمد.

همسر رئيس جمهورى برکنار شده ى مصر در خاطرات خود مى نويسد که در جوانى به مطالعه ى داستانهاى "آگاتا کريستى" و "آلفرد هيچکاک" علاقه مند بود، و خود ماجراهاى وحشتناک مى نوشت و با خواندنشان براى همکلاسى هايش آنان را مى ترساند.

سوزان که نام خانوادگى اش "ثابت" است، مى گويد که بزرگترين آرزويش در آن زمان مهماندار هواپيما شدن در خطوط هواپيمايى مصر بود. يکى از دلايل علاقه مندى اش به حسنى مبارک نيز اين بود که اين مرد نه تنها خلبان ورزيده اى بود، بلکه در نيروى هوايى مصر و جنگ با اسرائيل نقشى بالا و تاريخى داشته است.

جالب است بدانيم که "بانوى اول مصر" که بنا به اذعان اش در اين خاطرات بسيار دوست داشت خانم هاى هم نشين و هم مشربش او را با همين لقب صدا کنند، کار مبارک را به آنجا کشانده بود که اين رهبر سه دهه اى مصر هنگام برکنارى، از سردمداران حکومتش بيشتر از انقلابى ها مى ترسيد.

سوزان مبارک در خاطراتش مى نويسد: در واپسين روزهاى حضورمان در کاخ رياست جمهورى، حسنى مبارک معتقد شده بود که سران سپاهش و اعيان حکومتش از بيم فقدان مکنت و قدرتشان مانع سقوط نظامش خواهند شد. او مى ترسيد که ترورش کنند و با شهيدسازى و غوغا زمام قدرت را به دست گيرند. لذا حتى هنگام رفتن به دستشويى محافظانش را با خود مى برد.

منبع: العربیه