اعتراض به تهدید و توهین در زندان
جناب آقای دادستان، ما زنان همین سرزمینی هستیم که شما در مقام دادستان در آن سرزمین حکومت می‌کنید.
ما پیشتر توسط سازمان‌های امنیت و در بندهای امنیتی و در بازجویی‌ها شرایطی را گذراندیم که سزاوار نبود، محاکمه و مجرم شناخته شدیم و احکامی علیه‌مان صادر شد که فارغ از عادلانه یا ظالمانه بودنش اکنون متحمل حبس و مجازات شده‌ایم.
چرا علاوه بر مجازات‌های تعیین شده در دادگاه‌ها، مجازات‌ها و محرومیت‌های مضاعفی چون محرومیت از حتی شنیدن صدای فرزندانمان و توهین و بی‌حرمتی و تهدید را بر ما تحمیل می‌کنند؟
اگر ما تحت نظر سازمان زندان‌ها حبس می‌گذرانیم هنوز نقش پررنگ نهادهای امنیتی به چه منظور است؟
نرگس محمدی در نامه‌ای به دادستان تهران از نحوه برخورد مردی لباس شخصی در دفتر اجرای احکام زندان اوین با زنان زندانی سیاسی زندان اوین به‌هنگام رأی دادن، شکایت کرد.
نائب رییس کانون مدافعان حقوق بشر در شکایت‌نامه خود، از دادستان تهران خواسته است تا با معرفی فردی که به گفته او به زنان زندانی سیاسی توهین کرده است، به شکایت او رسیدگی کند. رونوشت شکایت‌نامه خانم محمدی برای وزیر کشور، ریاست زندان اوین و ریاست حفاظت اوین نیز ارسال شده است.
به گزارش سایت کانون مدافعان حقوق بشر، متن شکایت‌نامه نرگس محمدی که خطاب به عباس جعفری دولت‌آبادی، دادستان تهران نوشته شده، به شرح زیر است: جناب آقای جعفری دولت‌آبادی، دادستان محترم تهران با سلام و احترام هفتم اسفند ماه به همراه خانم‌ها بهاره هدایت و ریحانه طباطبایی برای دادن رأی به دفتر اجرای احکام زندان اوین رفتیم. من در حال نوشتن رأی بودم که متوجه شدم خانم بهاره هدایت در رابطه با نامناسب بودن مکان نوشتن آرا برای رأی‌دهندگان با ناظران صندوق رأی صحبت می‌کند. خانم طباطبایی و خانم هدایت پس از دادن رأی به حیاط اوین رفتند و من هنوز در حال نوشتن بودم و خانم مأمور بالای سرم ایستاده بود. صدای مردی را شنیدم که با لحنی تند از مأمور همراهم خواست تا نام خانم هدایت را به ایشان بگوید و خانم مأمور امتناع کرد.
صدای مرد لباس شخصی بلند شد و شروع به تهدید و توهین کرد. با شنیدن کلمات ناشایست وی نسبت به خانم هدایت که در جمع زیادی از مردان اطراف ما صورت گرفت از جا برخاستم و از او خواستم که دلیل به کار بردن کلمات ناشایست را علیه خانم همبندی‌ام توضیح دهد و ایشان با همان رفتار و لحن سعی در تهدید و کنار زدن من کرد. ولی این بار من اصرار داشتم که نامش را بدانم و مانع خروج وی شدم. گفتم شما اصرار به دانستن اسامی زنان سیاسی‌ای که آمده‌اند رأی بدهند دارید، آرای ما را هم که بالای سرمان ایستادید و دیدید، توهین و بی‌حرمتی هم کردید، حالا نوبت شماست که خودتان و نهاد مربوطه‌تان را معرفی کنید و دست‌هایم را باز کردم تا مانع رفتن ایشان شوم. اما با دخالت ریاست محترم حفاظت زندان اوین و مقام ناظر بر انتخابات و صندوق آرا از سوی وزارت کشور و با وعده پیگیری شکایت، مأمور امنیتی به اتفاق همراهانش محل را ترک کردند.
پیشتر دو بار از توهین مأموران مرد زندان در جمع تعدادی از نگهبانان و سربازان برایتان نوشتم و شکایت کردم اما متأسفانه بنده به عنوان متهم و توهین کنندگان در مقام شاکی به دادسرا احضار شدیم و این سومین بار است که شاهد بی‌حرمتی و تهدید و توهین هستم.
جناب آقای دادستان، ما زنان همین سرزمینی هستیم که شما در مقام دادستان در آن سرزمین حکومت می‌کنید. ما پیشتر توسط سازمان‌های امنیت و در بندهای امنیتی و در بازجویی‌ها شرایطی را گذراندیم که سزاوار نبود،
محاکمه و مجرم شناخته شدیم و احکامی علیه‌مان صادر شد که فارغ از عادلانه یا ظالمانه بودنش اکنون متحمل حبس و مجازات شده‌ایم. چرا علاوه بر مجازات‌های تعیین شده در دادگاه‌ها، مجازات‌ها و محرومیت‌های مضاعفی چون محرومیت از حتی شنیدن صدای فرزندانمان و توهین و بی‌حرمتی و تهدید را بر ما تحمیل می‌کنند؟
اگر ما تحت نظر سازمان زندان‌ها حبس می‌گذرانیم هنوز نقش پررنگ نهادهای امنیتی به چه منظور است؟ و چرا مأموران و مقامات امنیتی هنوز سایه‌شان بالای سر ماست تا حتی رأی‌مان را بخوانند و بعد پیگیر شناسایی باشند و بی‌پروا به تهدید و توهین بپردازند؟
بنده ضمن شکایت از رفتار نامناسب صورت گرفته در پای صندوق رأی نسبت به زنان زندانی سیاسی اوین، از حضرتعالی تقاضا دارم این فرد امنیتی را معرفی نموده و به شکایت ما علیه ایشان رسیدگی فرمایید.
نرگس محمدی
رونوشت: وزیر محترم کشور، جناب آقای رحمانی فضلی
ریاست محترم زندان اوین، جناب آقای یوسفی
ریاست محترم حفاظت اوین، جناب آقای قبادی
