مارین لوپن" نامزد حزب راست افراطی "جبهه ملی" و "نیکلا دوپون اِنیان" رهبر حزب "به پا خیز فرانسه"
در اولین کنفرانس مشترک مطبوعاتی . شنبه ٢٩ آوریل ٢٠۱٧
هشت روز مانده به دور دوم انتخابات ریاست جمهوری فرانسه، "مارین لوپن" نامزد راست افراطی اعلام کرد که در صورت پیروزی، "نیکلا دوپون اِنیان" را به عنوان نخست‌وزیر انتخاب خواهد کرد. دوپون اِنیان که یکی از یازده نامزد شرکت‌کننده در دور اول بود، با کمتر از پنج درصد آرا حذف شد. با اینحال میزان آراء او در مقایسه با سایر کاندیداهای "متفرقه" که حدود یک درصد رای داشتند، می‌تواند رقم قابل توجهی باشد که جذب کردن آن برای مارین لوپن غنیمت خواهد بود.
روز شنبه ٢٩ آوریل/٩ اردیبهشت، "مارین لوپن" اعلام کرد که اگر روز هفتم مه در انتخابات ریاست جمهوری برنده شود، "نیکلا دوپون اِنیان" رهبر حزب "بر پا" یا (به پا خیز فرانسه) را به خاطر "میهن‌پرستی‌اش" و همچنین به دلیل وجوه مشترک در برنامه‌های او و حزب راست افراطی، به نخست‌وزیری بر خواهد گزید.
یک روز قبل، نیکلا دوپون اِنیان رسماً اعلام کرده بود که در دور دوم از مارین لوپن حمایت خواهد کرد.
نیکلا دوپون اِنیان به راست جمهوری‌خواه اما بسیار سنتی و ناسیونالیست تعلق دارد. او شدیداً ضد اتحادیۀ اروپاست.
پیوستن دوپون اِنیان واکنش‌های زیادی را به همراه داشت. "فرانسوا بایرو"، سیاستمدار میانه‌رو که با امانوئل ماکرون، رقیب لوپن متحد شده، تصمیم دوپون اِنیان را «ننگی عظیم» توصیف کرد.
اما نیکلا دوپون اِنیان در توجیه اقدام خود گفت: «ما منافع ملی را نسبت به منافع شخصی و منافع جانب‌دارانه مقدم می‌شماریم».
او همچنین صریحاً گفت: «به نظر من مارین لوپن به راست افراطی تعلق ندارد».
راست افراطی و "ننگ تاریخ"
تصمیم "نیکلا دوپون اِنیان" مبنی بر اتحاد با مارین لوپن در سنت سیاسی فرانسه نوعی "تابو شکنی" است، به ویژه از دهۀ ١٩٩٠ میلادی و ریاست جمهوری ژاک شیراک- که خود به جناح راست تعلق داشت- تعهدی نانوشته میان تشکل‌ها و جریان‌های راست فرانسوی شکل گرفت که بر اساس آن، هیچ فرد یا گروه متعلق به طیف راست جمهوری‌خواه نباید به حوزۀ "راست افراطی" قدم بگذارد.
بدین ترتیب، برای جناح راست فرانسه تقریباً بدیهی و اصلی اخلاقی است که در صورت رقابت راست افراطی با سوسیالیست‌ها و یا با گرایش‌های میانه‌رو، راست جمهوری‌خواه باید به هر شکل، مانع پیش‌روی راست افراطی شود.
این سنت در واقع میراث جنگ دوم جهانی است که طی آن راست افراطی فرانسه به "هیتلر" گرایش پیدا کرد و راست "جمهوری‌خواه" رهبری و مقاومت "ژنرال دوگل" را پذیرا شد.
اینک نیکلا دوپون اِنیان که با وجود همۀ محافظه‌کاری‌ها و گرایش‌های سنتی – مسیحی‌اش به هرحال عضوی از خانودۀ "راست جمهوری‌خواه" فرانسه محسوب می‌شود، تابوی قدیمی را شکسته و با "راست افراطی" هم‌پیمان شده است.
باید گفت که اکثر سیاستمداران راست جمهوری خواه فرانسه، حزب خانم مارین لوپن یعنی "جبهۀ ملی" را حتی جمهوری‌خواه نمی‌دانند و معتقدند که اگر این حزب از طرق دموکراتیک به قدرت برسد، بلافاصله ابزار دموکراسی را نابود خواهد کرد.
نیکلا دوپون اِنیان به راست جمهوری‌خواه اما بسیار سنتی و ناسیونالیست تعلق دارد. او شدیداً ضد اتحادیۀ اروپاست.
پیوستن دوپون اِنیان واکنش‌های زیادی را به همراه داشت. "فرانسوا بایرو"، سیاستمدار میانه‌رو که با امانوئل ماکرون، رقیب لوپن متحد شده، تصمیم دوپون اِنیان را «ننگی عظیم» توصیف کرد.
اما نیکلا دوپون اِنیان در توجیه اقدام خود گفت: «ما منافع ملی را نسبت به منافع شخصی و منافع جانب‌دارانه مقدم می‌شماریم».
او همچنین صریحاً گفت: «به نظر من مارین لوپن به راست افراطی تعلق ندارد».
راست افراطی و "ننگ تاریخ"
تصمیم "نیکلا دوپون اِنیان" مبنی بر اتحاد با مارین لوپن در سنت سیاسی فرانسه نوعی "تابو شکنی" است، به ویژه از دهۀ ١٩٩٠ میلادی و ریاست جمهوری ژاک شیراک- که خود به جناح راست تعلق داشت- تعهدی نانوشته میان تشکل‌ها و جریان‌های راست فرانسوی شکل گرفت که بر اساس آن، هیچ فرد یا گروه متعلق به طیف راست جمهوری‌خواه نباید به حوزۀ "راست افراطی" قدم بگذارد.
بدین ترتیب، برای جناح راست فرانسه تقریباً بدیهی و اصلی اخلاقی است که در صورت رقابت راست افراطی با سوسیالیست‌ها و یا با گرایش‌های میانه‌رو، راست جمهوری‌خواه باید به هر شکل، مانع پیش‌روی راست افراطی شود.
این سنت در واقع میراث جنگ دوم جهانی است که طی آن راست افراطی فرانسه به "هیتلر" گرایش پیدا کرد و راست "جمهوری‌خواه" رهبری و مقاومت "ژنرال دوگل" را پذیرا شد.
اینک نیکلا دوپون اِنیان که با وجود همۀ محافظه‌کاری‌ها و گرایش‌های سنتی – مسیحی‌اش به هرحال عضوی از خانودۀ "راست جمهوری‌خواه" فرانسه محسوب می‌شود، تابوی قدیمی را شکسته و با "راست افراطی" هم‌پیمان شده است.
باید گفت که اکثر سیاستمداران راست جمهوری خواه فرانسه، حزب خانم مارین لوپن یعنی "جبهۀ ملی" را حتی جمهوری‌خواه نمی‌دانند و معتقدند که اگر این حزب از طرق دموکراتیک به قدرت برسد، بلافاصله ابزار دموکراسی را نابود خواهد کرد.
رادیو فرانسه
