جداسازی زنان و ماراتنی که ۴۲کیلومترنبود.
به گزارش ایسنا، روز جمعه ۱۸فروردین۱۳۹۶، رقابتهای«دوی بین المللی ماراتن پارس«، قبل از آغاز با جنجال هایی همراه شد
«قرار بود مسیر این مسابقه استادیوم آزادی، میدان آزادی و میدان فردوسی و بالعکس باشد که با مخالفت شورای تامین تهران، مسیر این مسابقات تغییر کرده و دوندگان مسیر ورزشگاه آزادی، دهکده المپیک و برعکس را دویدند.»
۲۸ آمریکایی در این مسابقات ثبتنام کرده بودند که رئیس فدراسیون از عدم حضور آنها خبر داد وی گفت «مجوز شورای برون مرزی برای همه آنها صادر شد، اما پروسه صدور ویزا طولانی شد و از آمریکا هیچ ورزشکاری شرکت نداشت» قرار بود این مسابقات با شرکت زنان انجام شود اما بعداً اعلام کردند که به دلیل«پوشش زنان غیر ایرانی»زنان تنها دور دریاچه ورزشگاه آزادی مسافتی۱۰کیلو متری را می دوند که با اعتراض شرکت کنندگان زن از سایر کشور ها با «پوشش اسلامی» همراه شد.
«حمید سعادت»مدیر روابط عمومی این فدراسیون، در رابطه با عدم اجازه به زنان برای دویدن با مردان به ایسنا، گفت:
«ما نمیتوانیم به دوندههای زن خارجی بگوییم۴۲کیلومتربا مقنعه و لباس بدوند.»
اعتراف به این نتوانستن را بایستی به فال نیک گرفت، اما سالی که نکوست از بهارش پیدا است.
«تفکیک بر مبنای جنسیت» و رعایت«حجاب اسلامی»نه تنها در میان ورزشکاران و میادین ورزشی بلکه در سایر عرصه های گوناگون زندگی روزمره مردم تحت ستم مخصوصاً در میان نوجوانان و جوانان دختر در ایران زیر سلطه رژیم اسلامی، علی رغم مبارزه و مقاومت زنان آزادیخواه و تنفر اقشار وسیعی از مردم مبارز، سکولار و برابری طلب با این پدیده های ارتجاعی، رژیم اسلامی همچنان با توسل به زور و تهدید سعی در مقبولیت بخشیدن به این پدیده را دارد و بر همین اساس، موازین ارتجاعی حاکم بر«تفکیک جنسیتی» و «حجاب اسلامی»به قانون تبدیل شده است؟
جدا کردن دانشجویان دختر و پسر در متن قانون تفکیک جنسیتی در سال ۱۳۶۶، «مصوبه قانونی»دارد
و عمل به قانون نیز وظیفهی بی چون و چرای وزارت علوم، تحقیقات و فناوری است و تبصره ای نیز در این قانون به تصویب رسیده دال بر اینکه«برای اماکن ورزشی نوبت استفاده مردان باید جدا از نوبت زنان باشد.» اجرای این نوع از قوانین ارتجاعی – مذهبی توسط مأمورین امر به معروف و نهی از منکر، اوباش چماق بدست و بسیجی های اسید پاش به زنان به «جرم بد حجابی»همواره با مقاومت و مخالفت زنان و مردان آزادیخواه و برابری طلب مواجه شده و بر همین اساس نه اینکه زیر بار تفکیک بر«مبنای جنسیت» و پوشش«حجاب اسلامی»نرفته و نخواهند رفت، بلکه به هر مناسبتی«حجاب اسلامی» به زور تحمیل شده را به دور خواهند انداخت و زیر بار این خفت نخواهند رفت.
مراسم های با شکوه مردم آزادیخواه و انقلابی در کردستان ایران و استفاده از لباسهای محلی بدون «حجاب اسلامی» همراه با جشن و شادی آنها در مراسم نوروزی سال ۱۳۹۶ با حضور و نظاره گری نیروهای نظامی و بسیجی های ریز و درشت شاهدی بر این ادعا است.
احضار ورزشکاران زن به دادگاه، بازجویی و محرومیت چند ساله از فعالیت های ورزشی بخشی است از کارنامه روحانی و دولت فاسد او در جهت بقای رژیم اسلامی، به دولت آینده و رئیس جمهور منتخب خامنه ای و شورای نگهبان در جهت حفظ اعمال خشونت و تثبیت سنت های ارتجاعی – مذهبی و آزاردهنده در رشته های گوناگون ورزشی است.
بر همین اساس تا سرنگونی انقلابی رژیم اسلامی، که خواست و وظیفه اکثریتی از زنان و مردان انقلابی و جنبش های مترقی زنان و کارگران آگاه در ایران است، قوانین ارتجاعی«حجاب اجباری» و «تفکیک جنسیتی»در میان نمایندگان مجلس اسلامی و رئیس جمهور ملتزم به ولایت فقیه در ایران زیر سلطه رژیم اسلامی، دست به دست خواهد شد.
مجله هفته، ۲۵ فروردین ۱۳۹۵