به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



دوشنبه، اردیبهشت ۰۴، ۱۳۹۶

امانوئل ماکرون کیست؟

امانوئل ماکرون، رهبر جنبش «در حرکت» با کسب حدود ٢٣٬۵ درصد آراء در دور اوّل انتخابات ریاست جمهوری فرانسه پیشتاز دیگرنامزدها شد و به دور دوّم راه یافت. او با این حال تا سه سال پیش که به مقام وزارت برگزیده شد، برای فرانسویان چهره‌ای بکلی ناآشنا بود. امانوئل ماکرون، این ساحر ٣٩ ساله کیست؟

هنگامی که در آوریل سال گذشته، امانوئل ماکرون، وزیر وقتِ اقتصاد و صنایع فرانسه در دولتِ فرانسوا هولاند، در راه ایجادِ جنبش «در حرکت» گام برداشت، کسی باور نداشت که این حرکت به کاخ الیزه منتهی شود. بسیاری او را کارگزارِ رئیس جمهوری وقت تلقی می کردند که به سببِ نا امیدی از حزب سوسیالیست - در پی ناامیدیِ بخشی از سوسیالیست‌ها از او- جریانی فراحزبی بر بستر چپ میانه براه انداخته است تا نامزدی خود را برای دورۀ تازه‌ای از ریاست جمهوری بر پایه‌های گسترده‌تری بنا نهد. به زبانی دیگر او را کاروان‌سالارِ قافله‌ای می‌دیدند که سوارکار اصلی آن قرار بود دیرتر پرده از رخ برکشد.
هنگامی که اندک اندک زمزمه‌های ناخرسندی برخی از وزراء و بویژه نخستین آنها، مانوئل والس، آغاز شد و کنایه‌های فرانسوا فیّون نسبت به وزیر جوان خود نیز آشکار شد و به کناره‌گیری او از دولت منجر گردید، ناظران زندگی سیاسی فرانسه دریافتند که امانوئل ماکرون چنانکه فرانسویان می گویند «برای خود می دود».
هنگامی که چرخ‌های جنبش «در حرکت» با شتاب فزاینده‌ای به چرخش افتاد، هر چند برخی واهمه‌ها بر رخسار شماری از نامزدهای آشکار شده و پنهان مانده عیان گردید، باز هم کسی امانوئل ماکرون را باور نداشت. او را که پیش از این در هیچ انتخاباتی شرکت نکرده، شهردار و نمایندۀ مجلس و سناتور نبوده و در واقع رائی بدست نیاورده و نمایندگیِ کسی را نداشته، «بادکنکی» خواندند که با نخستین ضربِ مبارزاتِ انتخاباتی «خواهد ترکید».
در چنین شرایطی چگونه می توان پیروزی امانوئل ماکرون را که تجربۀ سیاسی او به دو سال معاونت دبیرکلی دفتر رئیس جمهوری و دو سال وزارت اقتصاد و صنایع فرانسه محدود می‌شود، دریافت و توضیح داد.

او پس از دریافتِ فوق لیسانسِ فلسفه از دانشگاه نانتر در غرب پاریس وارد مدرسۀ عالی علوم سیاسی پاریس شد و سپس به مدرسۀ عالی مدیریّت دولتی رفت که غالب دولتمردان و کارگزاران برجستۀ این کشور را پرورده است. امانوئل ماکرون در پایان تحصیلات خود وارد ادارۀ کلِّ بازرسی مالیاتی شد که در فرانسه پلکان ترقی بسوی مقامات عالیۀ دولتی است. وی با این حال ٤ سال بعد خواستارِ مرخصی دراز مدت شد و به استخدامِ بانک روچیلد در آمد. اقدامی و شغلی که بارها توسط رقبای انتخاباتی او مورد ایراد و انتقاد قرار گرفت.
پس از آن بود که امانوئل ماکرون به معاونت دبیرکلی دفتر رئیس جمهوری برگزیده شد و تنها هنگامی که دو سال بعد به وزارت رسید، چهرۀ او آشنای فرانسویان گردید.
امانوئل ماکرون زادۀ پدر و مادری پزشک است. پدر او، ژان میشل ماکرون متخصص اعصاب و استاد همین رشته در دانشکدۀ پزشکی شهر اَمیان است. او هر چند در دوران مبارزات انتخاباتی در بارۀ گرایش سیاسی خود سخنان گوناگون بر زبان آورد و گاه به داشتن پایگاۀ خانوادگی چپ بالید و زمانی از دستِ چپ نالید، امّا پیش از آن همواره به پرورش در دامان مادر بزرگ مادری خود که افکاری چپ داشت افتخار کرده بود.
امانوئل ماکرون، ده سال پیش در شهر «توکه» با همسر کنونی خود «بریژیت ترونیو» که ٢٤ سال از خود او بزرگتر است، ازدواج کرد. بسیاری در دوران مبارزات انتخاباتی کوشش کردند با اشارات کم و بیش روشن و پنهان به این پیوند، وی را مورد انتقاد قرار دهند.
امانوئل ماکرون با شعار «فرانسه باید برای همه فرصت موفقیت باشد» به میدان مبارزات انتخاباتی قدم گذاشت و برنامۀ ریاست جمهوری خود را «طرحی برای ساختن فرانسه‌ای جدید» اعلام داشت.
امانوئل ماکرون هر چند در دولتی سوسیالیستی عضویت داشت امّا خواستار اصلاحات گسترده اقتصادی بود که تنها بخشی از آن را به نتیجه رساند. جناح چپ حزب سوسیالیست در برابر این دیدگاه پرچم مخالفت برافراشت و به عنوان نمونه در برابر اصلاح قانون کار قد علم کرد.
امانوئل ماکرون خواستار«مدرنیزه کردن» اقتصاد، آزاد کردنِ بازار کار، سرمایه گذاری گسترده، توجه ویژه به آموزش و فرهنگ و نیز تحکیم اتحادیۀ اروپاست.

رادیو فرانسه