به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



پنجشنبه، تیر ۲۲، ۱۳۹۶

گیلان ترا قوربان / ناصر مسعودی

گیلان ترا قوربان

گيلان تره قوربان تره قوربان
قوربان تي كوه و تي گوماران

تي چاي و بج و ماهي و نوغان  بنازم
تي عشق و تي پيوند به ايرانه بنازم 





متن شعر
گيلان تره قوربان تره قوربان                      گيلان قربان تو قربان تو قربان تو
قوربان تي كوه و تي گوماران                     قربان دريا و كوه و علفزارهاي تو
تي ابداني باغ  توت كله و سبزه بيجاران         باغ هاي آباد تو توتستان هاي تو و شاليزاران سبز تو
روخان كنار و گورخانه و شرشر باران           كنار رودخانه هاي تو صداي رعد تو و شرشر باران تو
گيلان تره قوربان تره قوربان                      گيلان قربان تو قربان تو قربان تو
قوربان تي كوه و تي گوماران                     قربان دريا و كوه و علفزارهاي تو
چوم روشنا به از تي بهار و گول پامچال         چشم روشن مي شود از ديدن بهار و گل پامچال
غومچه واكونه  اشتاوه تا نوروز و نوسال      غنچه مي شكفد وقتي مي شنود نوروزي خواني مي كند در سال نو
از لوشان ور فومن و لاهيجان و ماسال          از لوشان و فومن و لاهيجان و ماسال
سر تا پا گولي گول نشا گفتن نشا گفتن           سرتا پا گل هستي گل نمي شود گفت
گيلان تره قوربان تره قوربان                      گيلان قربان تو قربان تو قربان تو
قوربان تي كوه و تي گوماران                     قربان دريا و كوه و علفزارهاي تو
ياور دهيدي اشكل و ويجين و دوباره             ياور و كمك مي دهند موقع كار كشاورزي و شاليزار
تا خوب فارسه پوشت ببه ان اونه كاره           تا محصول شاليزار خوب برسد و موقع برداشت همه كمك مي كنند
ا ياورانه همه دانه الله بداره بداره بداره                   خداوند اين ياورها را اميدوارم سلامت نگهدارد
پاكوبيدي اَ او كشيدي همه تا ياران                پا مي كوبند و شادي مي كنند همه ياران و كمك دهندگان
گيلان تره قوربان تره قوربان                      گيلان قربان تو قربان تو قربان تو
قوربان تي كوه و تي گوماران                     قربان دريا و كوه و علفزارهاي تو
لوتكا مياني نصف شبان و كر مهتاب              داخل قايق نيمه شبهاي مهتابي
مرغابي شكار طشت زني انزلي  مرداب          موقع شكار مرغابي و زدن طشت  در مرداب انزلي
ديل واهيله به تا بيدينه پر زنه آفتاب              دل بي قرار مي شود و مي بيند آفتاب پر مي كشد
دونياي بشم گيلان مره تاسيان تاسيان            به تمام دنيا بروم باز هم دلم براي گيلان تنگ مي شود
گيلان تره قوربان تره قوربان                      گيلان قربان تو قربان تو قربان تو
قوربان تي كوه و تي گوماران                     قربان دريا و كوه و علفزارهاي تو
تي چاي و بج و ماهي و نوغان  بنازم            بنازم به چاي و برنج و ماهي و ابريشم
تي عشق و تي پيوند به ايرانه بنازم              بنازم به عشق و پيوند تو را به ايران
تي حشمت و تي ميرزا كوچي خان بنازم                   بنازم به دكتر حشمت و ميرزا كوچك خان تو
تي جنگل خاموش و تي درياي خروشان                   بنازم به جنگل خاموش و درياي خروشان تو