در بیانیه‌ای به مناسبت ششمین سالگرد بازداشت آقای سلطانی مگدلینا مغربی، معاون بخش خاورمیانه و شمال آفریقای عفو بین‌الملل تصریح کرده که حبس طولانی‌مدت عبدالفتاح سلطانی «بی‌عدالتی عظیم و گواه بر سرکوب شدید کسانی است که شجاعانه برای حمایت از حقوق‌بشر و ارتقای آن فعالیت می‌کنند».
خانم مغربی از مقام‌های ایران خواسته به آنچه سوءاستفاده از نظام کیفری برای خاموش کردن صدای مدافعان حقوق‌بشر می‌خواند، پایان دهند.
عبدالفتاح سلطانی حقوقدان و عضو کانون مدافعان حقوق‌بشر از شهریور سال ۹۰ در اوین زندانی است. او به اتهام تبلیغ علیه نظام و تشکیل و اداره گروه با هدف برهم زدن امنیت کشور به ۱۳ سال زندان و ۲ سال محرومیت از وکالت محکوم شده است.
ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی در مورد آقای سلطانی اجرا شود، حکم او به ۱۰ سال کاهش پیدا می‌کند، و با این احتساب آقای سطلانی بیش از نیمی از دوران محکومیت خود را گذرانده است.
بر پایه این ماده قانونی، در صورتی که جرایم فرد بیشتر از یک مورد باشد، تنها حکمی در نظر گرفته می‌شود که بالاترین میزان مجازات است.
بر پایه اعلام عفو بین‌الملل، آقای سلطانی در شرایط بد و بدون دسترسی درست به مراقبت‌های پزشکی زندانی است و به‌رغم توصیه پزشکان، بارها با مرخصی درمانی یا اعزام او به بیمارستان مخالفت شده است.
شرایط سلامت آقای سلطانی در سال‌های زندان رو به تحلیل رفته و دچار بیماری‌هایی نظیر کم‌خونی، نوسان فشار خون و بیماری حاد کولیت عصبی شده است.
او این مدت از کمترین میزان مرخصی برخوردار بوده به‌طوری که تنها سه بار موفق شده موافقت مقام‌های قضایی را با درخواست مرخصی خود جلب کند که یک بار آن زمان درگذشت مادرش بوده است.
نخستین مرخصی آقای سلطانی در دی ماه ۹۴ و پس از گذران چهار سال و چهار ماه حبس به او تعلق گرفت و اخیراً هم در تیرماه امسال او برای چند روز به مرخصی آمده بود.
یکی از موارد اتهامی عبدالفتاح سلطانی دریافت جایزه حقوق بشر نورنبرگ آلمان و اتهام دیگر وی نیز اطلاع‌رسانی درباره پرونده موکلان خود بوده است که طیف‌های مختلف فعالان سیاسی و عقدیتی و سندیکایی را دربرمی‌گیرد.
رادیو فردا
