به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



دوشنبه، اردیبهشت ۰۸، ۱۳۹۹

منوچهر برومند م ب سها

منوچهر برومند 
تندیس احرارِ زمین
بر پزشکان‌ و پرستاران ایران آفرین
آفرین بر این نکو کارانِ درمان آفرین

جان بکف درمانگرانِ در مداوا سختکوش
پاورانِ رادِ درمان بخشِ ایرانِ مهین

در رهِ پیکارِ جانفرسا به جان ایثار گر
در مصافِ مرگِ عالم گیر شیرانِ عرین

یک به یک کوشا به هر اقصای ایرانِ بزرگ
سر بسر جویایِ رفعِ رنجِ بیمارِ حزین

در پی بیمار داری بی نصیب از دستیار
نامجهز با کم و کسریّ و نقصانها قرین

در تعب یکسو ز امرِ آمرانِ بی خِرَد
زآن دگر سو از تَجاسُر های دشمنها غمین

نرگسِ مخمورشان بی تاب از خوابِ سحر
پیکر ذیجودشان بستوه بس باری وزین

عِرقِ‌خدمت‌در وجود و‌خونِ ‌همّت درعروق
توشه گیر از عزمِ ستوار و ز آراءِ رزین

گیتی فرتوت را آیینه دار افتخار
عرصه‌ی‌‌ ‌تاریخ را تندیسِ احرارِ زمین

منوچهر برومند
م ب سها
۲/ ۲/ ۱۳۹۹