میشل پیکولی، بازیگر نامدار سینمای فرانسه، در سن ۹۴ سالگی درگذشت.
او در بیش از ۱۵۰ فیلم ایفای نقش کرده بود. پیکولی با کارگردان‌های بزرگی همچونی لوییس بونوئل و ژان لوک گدار کار کرده و برنده جوایز متعددی شده بود.
خانواده میشل پیکولی، ستاره سینمای فرانسه، امروز دوشنبه ۲۹ اردیبهشت به خبرگزاری فرانسه گفتند که این بازیگر سرشناس در ۱۲ مه در سن ۹۴ سالگی بر اثر سکته مغزی درگذشته است.
در بیانیه خانواده پیکولی که توسط ژیل ژاکوب، رئیس پیشین جشنواره کن، به خبرگزاری فرانسه ارسال شده آمده است که پیکولی در آغوش لودوین همسرش و در جمع فرزندانش، اینورد و میسیا، درگذشت.
میشل پیکولی
پیکولی ۲۷ دسامبر ۱۹۲۵ در پاریس زاده شد و از سال ۱۹۴۴ پا به سینما گذاشت. او تا دهه ۶۰ میلادی بازیگر نقش‌های دوم بود، ولی نهایتا در این دهه به عنوان یکی از بازیگران سرشناس در نقش‌های اصلی در سینمای اروپا به شهرت رسید.
پیکولی با بسیاری از فیلم‌سازان بزرگ جهان همکاری داشته است، از جمله با لوییس بونوئل، ژان لوک گدار، آلفرد هیچکاک و ژاک ریوت.
پیکولى در فیلم‌هاى بی‌شمارش در نقش‌هاى متفاوتی ظاهر شده و در ارائه چهره‌اى طبیعى از شخصیت‌ها توانایی و مهارتی ویژه نشان داده است. فیلم‌هایى چون "خاطرات یک خدمتکار"، "جذابیت پنهان بورژوازى" و "پرخورى بزرگ" از آثار به یادماندنى پیکولی در سینمای جهان به شمار می‌روند.
علاوه بر کاترین دنوو، رومى شنایدر ستاره معروف آلمانى هم از جمله هنرپیشگانى بوده که در فیلم‌هاى متعدد در کنار پیکولى ایفاى نقش کرده، از جمله در فیلم "شگفتی‌های زندگی" محصول ۱۹۶۹ که یکى از ترانه‌هاى متن این فیلم هم با صداى خود پیکولى و شنایدر و همراهى ارکستر سنفونیک لندن و پاریس اجرا شده، ترانه‌اى به اسم "ترانه هلن".
پیکولى در کنار ایفاى نقش در فیلم‌هاى سینمایى، به عنوان بازیگر تئاتر هم فعالیت داشت و جوایز متعددى دریافت کرد؛ از جمله جایزه بهترین هنرپیشه مرد در جشنواره کن در سال ۱۹۸۰، جایزه خرس نقره‌اى جشنواره بین‌المللى فیلم برلین در سال ۱۹۸۲، جایزه فرهنگ و هنر فرانسه در سال ۱۹۸۴، جایزه گلدن گلوب در سال ۱۹۹۷ و جایزه تئاتر اروپا در سال ۲۰۰۱.
دویچه وله
دویچه وله
