چهره ملی و «نماد فرهنگی ایران» روز پنجشنبه ۱۷ مارس در دبی در صحنه‌ای مملو از جمعیت به روی صحنه رفت درحالی‌که بلندگوهای اکسپو صدای او را در سراسر فضای این نمایشگاه پخش می‌کردند.
گوگوش درست در آن‌سوی خلیج‌فارس و ۱۶۰ کیلومتر دور از وطن که او به مدت ۲۱ سال از خواندن در آن محروم بود خواند هرچند مقامات تا به امروز همچنان به خواندن او اعتراض می‌کنند و خواهان لغو برنامه او در دبی شده بودند.
اندکی آن سوتر از محل اجرای این کنسرت، غرفه ایران قرار داشت. جایی که هم‌زمان با آماده شدن تماشاگران برای استقبال از گوگوش و همخوانی با ترانه‌های ماندگارش گروه کوچکی از هنرمندان، موسیقی جنوب ایران را اجرا می‌کردند.
گوگوش در بخش اول کنسرت یک لباس ساده سفید پوشیده بود و در ادامه با یک پیراهن سیاه‌رنگ درخشان روی صحنه آمد.
خواندن آهنگ‌های ماندگار مربوط به قبل از انقلاب اسلامی با تشویق و همخوانی حضار همراه شد.
گوگوش در زمان سلطنتِ محمدرضا شاه پهلوی ستاره‌ای در اوج شهرت بود؛ اما انقلابی که شاه را برکنار و حکومت دینی شیعه را برپا کرد، او را ساکت و خانه‌نشین کرد.
هنگامی‌که دولت اصلاحات ایران به او اجازه سفر داد، گوگوش خانه را ترک کرد تا انبوه طرفدارانش را که در سراسر جهان منتظر بازگشت او به صحنه بودند، دریابد، افرادی که تعداد زیادی از آن‌ها هم امیدی به بازگشت به ایران نداشتند.
نام آلبوم جدید گوگوش «بیست و یک» که یک سال پیش منتشر شد یادآور ۲۱ سال خاموشی اجباری و ۲۱ سال زندگی در مهاجرت اجباری او است.
زمانی که اکسپو اعلام کرد گوگوش به‌عنوان بخشی از تور ۲۰۲۱-۲۰۲۲خود در اینجا اجرا خواهد کرد، تنش‌های سیاسی بین دو کشور ظاهر شد. بیشتر غرفه‌های ۱۹۲ کشوری که در نمایشگاه جهانی حاضرند، عمدتاً با بودجه دولت تامین می‌شوند و طبق گزارش‌ها، ایران امیدوار بود که اکسپو سرگرمی‌های ایران امروزی را به نمایش بگذارد.
در عوض اکسپو ترجیح داد گوگوش، استعاره‌ای فرهنگی و ماندگار از ایران دوران شاه را به نمایش بگذارد.
بنیاد رودکی، یک موسسه فرهنگی دولتی برجسته ایران، نامه‌ای اعتراضی به کمیته برگزارکننده اکسپو ارسال کرد.
خلاف نظر و خواست مقامات جمهوری اسلامی کنسرت او با حضور تعداد زیادی از تماشاگران ایرانی و سایر کشورها برگزار شد.
ایندیپندنت فارسی
