مادر شیوا نظرآهاری:

بی عدالتی در حق دخترم خیلی سنگین است

"شهرزاد کریمان"، مادر شیوانظرآهاری با ابراز ناراحتی از به اجرا درآمدن حکم دخترش به "جرس" می گوید: " روز شنبه شیوا برای اجرای حکمش که چهار سال حبس تعزیری است خودش را به زندان اوین معرفی کرد. اتهاماتی که به او زدند اقدام علیه امنیت ملی و اجتماع و تبانی و محاربه بود که از اتهام محاربه تبرئه شد. این اتهامات در حالی برای دخترم ذکر شده که شیوا جز فعالیت های حقوق بشری کاری نکرده و اتهام محاربه را هم بخاطر تشکیل شورای دفاع از حق تحصیل به او وارد کردند و حتی تبعید او در ابتدا به ایذه و بعد به کرج هم بخاطر همین اتهام محاربه بود. اتهامات کاملا بی اساس است. شیوا در زمان انتخابات ریاست جمهوری هم در همگرایی زنان فعالیت می کرد و درست یکروز پس از انتخابات بازداشت شد، جالب است که یکی از اتهامات او اجتماع و تبانی بوده است در حالیکه تظاهرات اعتراض آمیز مردم در روز 25 خرداد شروع شد و شیوا 24 خرداد در زندان بوده است!"

این عضو هیات موسس کمیته گزارشگران حقوق بشر ابتدا در دادگاه بدوی به شش سال حبس تعزیری و تبعید به زندان شهرستان ایذه و 74 ضربه شلاق محکوم شده بود اما در دادگاه تجدیدنظر از اتهام اجتماع و تبانی علیه نظام تبرئه و نهایتا به تحمل چهار سال حبس تعزیری، تبعید به زندان شهر کرج و 74 ضربه شلاق محکوم شد.

این فعال حقوق زنان پس از اعلام نتایج انتخابات و موج بازداشت های فله ای دستگیر شد. وی بیش از سه ماه در بازداشت بود ومدت هشتاد روز ممنوع الملاقات بود. وی سپس در اول مهرماه همان سال آزاد شد اما مجددا در اواخر آذر ماه هنگامی که به همراه عده بسیار دیگری عازم مراسم فوت آیت الله منتظری بود در میانه راه دستگیر شد.

مادر شیوا با تاکید بر روحیه خوب دخترش، از اتهاماتی که به او زدند ابراز تاسف کرده و می افزاید: "روحیه شیوا زمانی که به زندان می رفت خیلی عالی بود و به همه اعضای خانواده دلداری می داد، اما خود من خیلی ناراحت بودم زیرا اصلا چنین حکمی عادلانه نیست. عدالت و انصاف نیست برای دختری که این همه دغدغه مردم و کودکان و زنان را دارد حالا جوانی اش را در زندان بگذراند. رفتار و کارهایش یادم می افتد، درد می کشم. یادم هست یک مسافت طولانی تا دانشگاه را پیاده می رفت تا کرایه ماشینش را به کودکان آواره و فال فروش در خیابان بدهد. فکر کنید برای چنین شخصی اتهام محاربه بزنند خیلی سنگین و ناعادلانه است! شیوا بارها بازداشت شد یکبار هم دقیقا یکروز پس انتخابات سال 88 دستگیر شد و هفته ها در سلول انفرادی بود و بعد از سه ماه آزاد شد. یکبار هم هنگامی که برای حضور در مراسم فوت آیت الله منتظری می رفتند بازداشت شد و نزدیک به یکسال در زندان بود. پس از آن دوباره در مهرماه یک پرونده دیگر برای او تشکیل دادند و گفتند او نباید دلش برای کسی بسوزد وگرنه جای او در زندان و است و از همین حرفها.... نمی دانید این بی عدالتی چقدر سنگین است."

نظرآهاری پس از ورود به دانشگاه در رشته مهندسی عمران، فعالیت هایش را بطور جدی در حوزه دفاع از حقوق بشر و حقوق زنان و کودکان و همچنین در کمیته دانشجویی دفاع از زندانیان سیاسی ادامه داد.

این دانشجوی ستاره دار که از طرف وزارت اطلاعات از حق ادامه تحصیل محروم شده بود در زمینه محرومیتش از تحصیل گفته است که حق تحصیل از جمله حقوق اساسی شهروندان است و آن را نمی‌توان خودسرانه سلب کرد. در قانون اساسی ایران هم تصریح شده که شرایط تحصیل بایستی برای همگان فراهم باشد. شورای دفاع از حق تحصیل، با دستگیری اکثریت اعضایش در روزهای ابتدایی پس از انتخابات، از جمله تشکل‌هایی بود که در نمایش دادگاه‌های علنی، نقش ارتباط دانشگاه با سازمان‌های مخالف نظام را عهده‌دار شده بود. تمامی اعضای بازداشت‌شده این شورا، که در جریان بازجويي‌های طاقت‌فرسا و زندان‌های انفرادی، زیر بار این اتهام قرار داشتند، بارها در اظهارنظرها و نامه‌های مختلف این اتهام را رد کردند. شورای دفاع از حق تحصیل متشکل از جمعی از دانشجویان بود که برای دفاع از حقی اساسی به نام "تحصیل" شکل گرفته بود و هیچ هدف دیگری را دنبال نمی‌کرد.

ضیا نبوی و مجید دری دو تن از اعضای مرکزی شورای دفاع از حق تحصیل هستند که با احکام سنگین محکوم و هم اکنون در زندان بسر می برند. سه سال حبس برای حسام سلامت، سه سال حبس برای سعید جلالی‌فر، دو سال و نیم حبس برای مهدیه گلرو از جمله احکام دیگری بود که برای اعضای شورای دفاع از حق تحصیل صادر شد.

شیوا نظرآهاری در سازمان غیردولتی "کودکان کار" به منظور دفاع از حقوق کودکان شروع به فعالیت کرد. او درفاصله سال 81 تا 83 بارها با زمان های کوتاه بازداشت و مورد بازجویی قرار گرفت. اما لحظه ای از فعالیت حقوق بشری دست برنداشت و پس از آن در سال 88 همزمان با انتخابات ریاست جمهوری در مجموعه "همگرایی زنان" فعال شد و در راستای مطالبات زنان به تبلیغات پرداخت.

محمد نظرآهاری پدر شیوا با گلایه از بازداشت ها و فشارها در نامه ای به دخترش نوشته بود: " دخترم! سال ها پیش بود، 1357 و آن روزها امید در وجود ملتی ناامید زنده گشت. به خیابان ها آمدیم همه با هم و حماسه 22 بهمن را آفریدیم، با خون شهدا و فداکاری های بسیاری که آن روزها فراوان دیده می شد. سال ها از انقلاب می گذرد و ما باز هم عزیزانی را به خاطر اندیشه شان پشت میله های آهنی، در حبس و بند داریم. به خدا انصاف نیست، انصاف نیست. این پاسخ مردمی نیست که برای شکل گرفتن چنین نظامی از جانشان مایه گذاشتند و به آنان وعده آزادی داده شد..."

گفتگو از: مژگان مدرس علوم