امیر محبیان
تحلیل را بگذاریم بعد از شفاف تر شدن اطلاعات. ولی این گردهمایی استقبال از ظریف به جهات عدیده کار خام و غلطی بود.
استقبال از ظریف کار خام و غلطی بود.
تحلیل را بگذاریم بعد از شفاف تر شدن اطلاعات. ولی این گردهمایی استقبال از ظریف به جهات عدیده کار خام و غلطی بود.
١. جمع کردن حدود چهل پنجاه نفر در یک شهر ده دوازده میلیونی برای استقبال نه تنها احترام نیست بلکه معنای خوبی ندارد.
٢. در زحمات آقای ظریف تردیدی نیست ولی کار تیمی را شخصی کردن با شناختی که ازدکتر ظریف دارم مطلوب او هم نیست. به عبارتی زیادی جهان سومی است.
٣. مقایسه آقای ظریف با دکتر مصدق در امر هسته ای ضمن احترام به دکتر ظریف قیاس مع الفارق است.
٤. مهمتر از همه برگذاری استقبالی اینچنین علامتی کاملا غلط به غرب می دهد.
آن سیاست ندانی که این برنامه را به هر دلیلی برپا کرده شاید نداند که معنای این جشن و پایکوبی آنست که ایران به نتایجی فراتر از انتظارش دست یافته و غربی ها را به این نتیجه می رساند که پس ظرفیت اعمال فشار بسیار بیش از این بوده که انجام شده است.
عقل حکم می کند که در این شرایط به گونه ای رفتار کنیم که ظریف در ادامه مذاکرات طلبکار باشد نه بدهکار لذا بگوید مردم من بیشتر انتظار دارند نه آن که از خوشحالی به خیابان ریختند. گمان می کنم اگر از ظریف نظرخواسته می شد حتما مخالفت می کرد.
به ورود وزرای خارجه سایر مذاکره کنندگان بویژه آمریکا به کشورشان نگاه کنید. به استقبال کدامین اینچنین رفتند؟
این علامت قدردانی نیست. ملت قدردان فرزندان خویش هست این علامت دادن غلط به دشمن است.
کار هنوز تمام نشده است. مثالی می زنم ؛ گمان کنید به خرید خانه ای رفته اید.
پس از چانه زنی های فراوان و پس از فشارها و نامردمی های فروشنده بخیل و فرصت طلب قیمتی گفته شد.
قبل از آن که قراردادی امضا شود شما اظهار شادی کرده و شیرینی پخش کنید.
آیا جز آنست که فروشنده فرصت طلب این را علامت آن می داند که هنوز جای افزایش قیمت و دبه کردن هست.
مگر نگفته اند با نگاه استغنا به معامله برو چه رسد که در این معامله فعلی کمتر ضرر خواهیم کرد والا سودی نیست.
سایت الف
آن سیاست ندانی که این برنامه را به هر دلیلی برپا کرده شاید نداند که معنای این جشن و پایکوبی آنست که ایران به نتایجی فراتر از انتظارش دست یافته و غربی ها را به این نتیجه می رساند که پس ظرفیت اعمال فشار بسیار بیش از این بوده که انجام شده است.
عقل حکم می کند که در این شرایط به گونه ای رفتار کنیم که ظریف در ادامه مذاکرات طلبکار باشد نه بدهکار لذا بگوید مردم من بیشتر انتظار دارند نه آن که از خوشحالی به خیابان ریختند. گمان می کنم اگر از ظریف نظرخواسته می شد حتما مخالفت می کرد.
به ورود وزرای خارجه سایر مذاکره کنندگان بویژه آمریکا به کشورشان نگاه کنید. به استقبال کدامین اینچنین رفتند؟
این علامت قدردانی نیست. ملت قدردان فرزندان خویش هست این علامت دادن غلط به دشمن است.
کار هنوز تمام نشده است. مثالی می زنم ؛ گمان کنید به خرید خانه ای رفته اید.
پس از چانه زنی های فراوان و پس از فشارها و نامردمی های فروشنده بخیل و فرصت طلب قیمتی گفته شد.
قبل از آن که قراردادی امضا شود شما اظهار شادی کرده و شیرینی پخش کنید.
آیا جز آنست که فروشنده فرصت طلب این را علامت آن می داند که هنوز جای افزایش قیمت و دبه کردن هست.
مگر نگفته اند با نگاه استغنا به معامله برو چه رسد که در این معامله فعلی کمتر ضرر خواهیم کرد والا سودی نیست.
سایت الف
