پیام دکتر علی گوشه*

  رییس کنگره ی موقت سازمان های جبهه ملی ایران در اروپا

به مراسم بزرگداشت بیست و هشتمین سالگرد قتل شاپور بختیار آخرین نخست وزیر مشروطه ایران

 ۶ اوت ۲۰۱۹

 هموطنان ارجمند ، دوستان گرامی، بانوان و آقایان محترم 

پس از درود بر همگی شما عزیزان.

متاسفانه امسال نیز، و این بار بخاطر بیماری امکان شرکت در جمع شما که برای تقدیر و قدر دانی از زحمات و فداکاریهای دکتر شاپور بختیار،  این انسان ازادیخواه و وطن پرست که یک عمر با تمام وجود برای ازادی  و استقلال وتمامیت ارضی ایران مبارزه نمود گرد هم امده اید متاسفانه برایم میسر نمی باشد.

دکتر شاپور بختیار در زمانی که شور و هیجان خارق العاده ای سراسر ایران را فرا گرفته بود برخلاف نظر گروهی از دوستان خود مسئولیت نخست وزیری را پذیرفت. قبول این مسئولیت پر مخاطره نه از ان جهت که او مایل بود بهر قیمت پست نخست وزیری را اشغال نماید بلکه بیشتر به این جهت بود که او می دانست اگر راه حلی برای جلوگیری از استقرار ارتجاع سیاه مذهبی وجود داشته باشد همان قبول این مسئولیت میباشد. او در مصاحبه های متعدد خود همواره و مکرر بیان می داشت که مشکلی برای ورود اقای خمینی به ایران وجود ندارد بشرط اینکه قانون و قانونمداری اصلی باشد که باید مراعات گردد و او هر گز حاضر نخواهد بود در شرایط غیرقانونی از مقام خود استعفا بدهد.

با این که او توانست در مدت کوتاه زمامداری خود اقدامات  مؤثری در راه برقراری دموکراسی : آزادی مطبوعات و ازادی زندانیان سیاسی انجام دهد اما شور بختانه بخاطر عدم حمایت از جانب نیروهای ملی وازادیخواه و کسانیکه مدعی طرفداری ازآزادی وتمامیت ارضی بودند و به طریقی از طرق مجذوب شخصیت کاذب خمینی شده بودند ان همبستگی و وحدت ملی به وجود نیامد، که هیچ، بلکه همه ی نیروهای فعال ان زمان به مبارزه علیه شاپور بختیار به پا خاستند وبا این ترتیب خواسته یا نا خواسته موجبات استقرار حکومت مذهبی وارتجاع سیاه را فراهم ساختند.

دوستان عزیز.

اکنون چهل است که ملت ایران با بختک ارتجاع دینی دست وپنجه نرم میکند. بگیر وبه بندهای خود سرانه، زندان وشکنجه واعدام در دستور روزانه این حاکمیت قرار گرفته است. کوچکترین انتقاد با حبس وشکنجه  پاسخ داده میشود. با این تر تیب ما برای نجات از دست این گرگ وحشی چاره ای جز تلاش برای ایجاد یک همبستگی ملی از کلیه نیروهایی که خواهان ازادی واستقلال و دموکراسی هستند  نداریم وبرای این همبستگی راه مصدق و راهی که شاپور بختیار پیمود تا جایی که جان خود را در راه سعادت ملت ایران نثار نمود میتواند راهگشای این همبستگی و وحدت ملی باشد.

پیروزی از آن ملت هائی است که برای آزادی، بدون چشم داشت به کمک دول خارجی، خود از کوشش و گذشت های لازم فروگذار نمی کنند.  

*    مسئول گروه پزشکان وکادر پزشکی ایرانیان مدافع حقوق بشر در اتریش