به مرگ گرفتند و به تب راضی شدیم!
سلول انفرادی را میتوان بنوعی و تعبیری قرنظینه نامید. قرنظینه یا برای زندانی عمومی است که ابعادی اجتماعی و فرهنگی می یابد و زندانی را از محیط اجتماعی اش با اهداف مشخص دور نگه میدارد. این محیط فرد را از محیط اجتماعی اش جدا میکند تا امکانات عدیده عمومی را از وی سلب نماید. این امکانات از تهیه مواد غذائی تا مواد مخدر و یا جلوگیری از تماس وی با دیگران تداوم می یابد. این نوع قرنطینه یا انفرادی را نیز میتوان با ایزولاسیون فرد مزبور برابر دانست.
