کورش سرهنگ زاده
ای کاروان
ای کاروان، ای کاروان
لیلای من کجا می بری
لیلای من کجا می بری
با بردن لیلای من
جان و دل مرا می بری
جان و دل مرا می بری
ای کاروان
ای کاروان، ای کارواان
لیلای من کجا می بری
با بردن لیلای من
جان و دل مرا می بری
ای کاروان کجا می روی
لیلای من چرا می بری
در بستنِ پیمان ما
تنها گواه ما شد خدا
تا این جهان، بر جا بود
این عشق ما بماند بجا
ای کاروان کجا می روی
لیلای من چرا می بری
تمام دینم، به دنیای فانی
شراره عشقی، که شد آسمانی
به یاد یاری، خوشا آه و اشکی
به سوز عشقی، خوشا زندگانی
همیشه خدایا، محبت دلها
به قصه بماند، بنام دل ما
که لیلی و مجنون فسانه شود
حکایت ما جاودانه شود
ای کاروان، ای کاروان
لیلای من کجا می بری
با بردن لیلای من
جان و دل مرا می بری
ای کاروان کجا می روی
لیلای من چرا می بری
لیلای من کجا می بری
با بردن لیلای من
جان و دل مرا می بری
ای کاروان کجا می روی
لیلای من چرا می بری
در بستنِ پیمان ما
تنها گواه ما شد خدا
تا این جهان، بر جا بود
این عشق ما بماند بجا
ای کاروان کجا می روی
لیلای من چرا می بری
تمام دینم، به دنیای فانی
شراره عشقی، که شد آسمانی
به یاد یاری، خوشا آه و اشکی
به سوز عشقی، خوشا زندگانی
همیشه خدایا، محبت دلها
به قصه بماند، بنام دل ما
که لیلی و مجنون فسانه شود
حکایت ما جاودانه شود
ای کاروان، ای کاروان
لیلای من کجا می بری
با بردن لیلای من
جان و دل مرا می بری
ای کاروان کجا می روی
لیلای من چرا می بری
