عبدالرزاق گورنه، نویسنده متولد زنگبار برنده جایزه نوبل ادبیات امسال شد.
این نویسنده سواحیلی زبان تانزانیایی، بیشتر کارهایش را به زبان انگلیسی نوشته و در بریتانیا سکونت دارد. امسال به خاطر همه‌گیری کرونا مراسمی در استکهلم برگزار نمی‌شود و جایزه حضورا به او اهدا می‌شود. او در سال ۱۹۴۸ در جزیره زنگبار در سواحل شرق آفریقا متولد شد.
آکادمی نوبل این جایزه را به خاطر "درک بی چون و چرا و عمیق او از تاثیرات استعمار و سرنوشت پناهجویان در خلیج بین فرهنگها و قاره‌ها" به عبدالرزاق گورنه ۷۳ ساله اعطا کرده است.
آقای گورنه در واکنش با بیان اینکه از آکادمی برای این جایزه سپاسگزار است، افزود: "این عالی است - این جایزه‌ای بزرگ است، و با فهرست عظیمی از نویسندگان فوق العاده ."
او گفته است "این یک شگفتی کامل بود که من واقعا باید منتظر اعلام آن می‌ماندم تا آن را باور کنم."
گورنه اولین نویسنده سیاه پوست آفریقایی است که پس از وول سویینکا در سال ۱۹۸۶ برنده نوبل ادبیات می‌شود.
او گفت این جایزه به این معناست که مسائلی مانند بحران پناهندگان و استعمار، که او تجربه کرده است، "مورد بحث" قرار خواهد گرفت.
آقای گورنه گفت: "اینها چیزهایی هستند که هر روز با آن مواجه هستیم. مردم می‌میرند ، مردم در سراسر جهان آسیب می‌بینند - ما باید با مهربان ترین شکل با این مسائل برخورد کنیم."
'زبان‌های فراموش شده' جایزه نوبل ادبیات
عبدالرزاق گورنه در سال ۱۹۶۸ به عنوان دانشجو به بریتانیا رفت و در دانشگاه کنت به تدریس ادبیات مشغول بود و اخیرا بازنشسته شد.
او گفته است "جهان بسیار خشن‌تر از دهه ۱۹۶۰ است، بنابراین اکنون فشار بیشتری روی کشورهایی که در امنیت هستند وجود دارد، چون این کشورها ناگزیر تعداد بیشتری از مردم را جذب می‌کنند."
سه رمان اول او ، خاطره عزیمت (۱۹۸۷)، راه زوار (۱۹۸۸) و دوتی (۱۹۹۰) ، تجربه مهاجران در بریتانیای معاصر را روایت می‌کند. چهارمین رمان او ، بهشت (۱۹۹۴) در دوران استعماری در آفریقا در طول جنگ جهانی اول می گذرد و در فهرست نهایی جایزه بوکر قرار گرفت.
عبدالرزاق گورنه در دانشگاه به تحقیق در مورد دوران پسااستعمار (پست کلنیالیسم) و گفتارهای مرتبط با استعمار به ویژه در آفریقا، کارائیب و هند پرداخت.
او دو مجموعه کتاب در مورد نویسندگان آفریقایی ویراستاری کرده و مقالات متعددی از او در باره نویسندگان دوران پسا استعماری از جمله وی اس نایپل، سلمان رشدی و زویی وایکومب منتشر شده است.
آقای گورنه در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۶، وقتی از او پرسیده شد که آیا خود را "نویسنده ادبیات پسااستعماری و/یا ادبیات جهان" می‌نامد، پاسخ داد: "من از هیچ یک از این کلمات استفاده نمی‌کنم. من خودم را نویسنده ای از هیچ نوع نمی‌نامم."
او گفت "در واقع، من مطمئن نیستم که خودم را غیر از نامم چیز دیگری بخوانم."
بی بی سی فارسی
