پروانه ابراهیم خیل فعال زنان در کابل
گزارش‌ها حاکیست که پروانه ابراهیم‌خیل و سه فعال مدنی دیگر که پس از شرکت در تظاهرات در کابل پس از سه هفته بازداشت "آزاد شده‌اند".
دفتر نمایندگی سازمان ملل در کابل در توییتی از آزادی فعالان زن در کابل استقبال کرده است.
"سازمان ملل از گزارش‌های دلگرم کننده‌ای استقبال می‌کند که چهار فعال زن افغان که شمارشان هفته‌ها ناپدید بوده‌اند، قادر به بازگشت به خانه‌های خود هستند. سلامتی و ایمنی آنها نگرانی عمده است."
دیروز یک منبع معتبر به بی‌بی‌سی تایید کرد که طالبان از خانواده تمنا زریاب پریانی، زن فعال معترض همراه با سه خواهر دیگرش که سه هفته پیش بازداشت شد "ضمانت خط" خواسته است.
این منبع جزئیات بیشتر در مورد نوع ضمانت خواسته شده ارایه نکرد اما گفت که طالبان وعده رهایی خواهران پریانی "به زودی" را داده اند.
در همین حال گفته می‌شود که پروانه ابراهیم‌خیل و تمنا پریانی و سه خواهرش در یکجا زندانی بودند.
خانم پریانی در ویدئویی که ظاهرا از لحظه بازداشت آنها بود نشر کرد که در آن درخواست کمک می‌کرد، و در رسانه‌های بین المللی بازتاب گسترده‌ای داشت.
هنوز حکومت طالبان در باره رهایی فعالان زن اظهارنظر نکرده است. طالبان بارها بازداشت این زنان را رد می‌کردند.
از زمانی که طالبان در ۱۵ اوت به قدرت رسید، زنان شکایت داشتند که حالا در خانه زندانی شده اند؛ و حتی در خانه نیز در امان نیستند. ورود به خانه‌ای که فقط زن در آن باشد، خلاف فرهنگ افغانستان است. اما طالبان با اخراج افسران پلیس زن، کارکنان زن برای بازجویی از زنان ندارند.
مرسل عیار، فعال زنان دیگر نیز ده روز پیش از خانه‌اش در کابل بازداشت شد. خانم عیار ششمین زنی بود که پس از تظاهرات زنان در هفته‌های اخیر توسط طالبان "بازداشت" شد.
روز بعد از آن، زهرا محمدی یک فعال زن دیگر که پزشک است نیز از محل کارش در کابل بازداشت شد.
پدر خانم محمدی هفته گذشته در توییتی نوشت که با دخترش تلفنی صحبت کرده است و او تایید کرده که در بند طالبان است.
آقای محمدی در این توییت از مقام‌های طالبان خواهش کرده است که دختراش را هرچه زوتر آزاد کنند.
در حالی که طالبان در گفتگوها با نمایندگان جامعه جهانی خواستار جلب کمک‌های بشردوستانه و رسمیت یافتن هستند، ناپدید شدن و بازداشت زنان فعال که در تظاهرات مسالمت‌آمیز در کابل شرکت کرده اند چهره ترسناکی از طالبان را معرفی کرد که بر تلاش‌های طالبان سایه افگنده است.
طالبان دست داشتن در قتل‌های نظامیان پیشین و بازداشت زنان فعال را رد کرد، با آنهم شواهد فزاینده حاکیست که آنها نیروهای امنیتی طالبان در پس این رویدادهاست.
رهبر گروه عفو عمومی اعلام کرد اما ظاهرا رده‌های پایین طالبان این دستور را رعایت نمی‌کنند. حتی یک راهپیمایی مسالمت‌آمیز درخواست رعایت حقوق زنان تحمل نمی‌شود.
دبیرکل سازمان ملل، آمریکا و اروپا و سازمان‌های بین المللی مدافع حقوق بشر خواستار رهایی فوری این فعالان زن و توقف قتل‌های انتقام جویانه توسط نیروهای طالبان شده اند.
موج بازداشت‌ها،فعالان زن در کابل را خانه نشین نکرده است.
امروز نیز شمار دیگری از زنان معترض در خیابان‌های کابل برآمدند. آنها پلاکاردهایی در دست داشتند که خواهان کار و استقلال مالی زنان شدند.
پس از بازگشت طالبان به قدرت، زنان را از بیشتر ادارات دولتی و فعالیت‌های اجتماعی رانده و خانه نشین شده اند که به موج فقر و ناداری به وِیژه در میان خانواده‌های انجامیده است که سرپرستی و درآمد وابسته به کار زنان است.
بی بی سی
