در جنگ هر دو طرف می بازند

راشل زرگریان

جنگ یعنی ویرانی وبدبختی و خانمانسوزی, تاریکی مطلق, آشفتگی و سراسیمگی, خرد شدن قلب ها. طبل جنگ نواختن مانند پیانوئی است که تارهایش شکسته اند.

درجنگ گاهی مرگ نعمت است وزنده ماندن یعنی شکنجه تدریجی. نوای حزن آلود جنگ مانند مه تیره و تاری ست که روی چهره آفتاب و ستارگان را پوشانده است.

چشمها التماس میکنند که نه...وشک میکنند به کدام راه ادامه دهند! حتی کلمه ممکن ازبین میرودوسئوال پیش نمیآید. عشق ومحبت بیگانه میشوند وناامیدی هردم قول وقرار بیشتری میدهد. شرارت وبیرحمی بیمه میشوند. عقربه های ساعت درهم میشکنند, زمان دیگر مفهموم ندارد. ایمان زیر سئوال میرود وناایمانی روی کریه خودرا تیره تر میسازد.

آنان که بین ایران واسرائیل نفت بیشتری روی اختلافات میپاشند گوشهایشان را می بندند وبا چشمهایشان میشنوند.

از زمان های پیشین رابطه بین ایرانیان و یهودیان بر پایه دوستی و صمیمت محکم و استوار بوده به امید این که همیشه برقرار بماند. از زمان کورش کبیر که اسرای یهود را آزادی بخشید ایران امن ترین پناهگاه برای یهودیان بوده و هست. اسرائیل ها از این امر واقفند و نام کوروش کبیر نزد آن ها با شکوه وافتخار یاد می شود. تشویق کردن ملت ها به جنگ با یکدیگر جز نفرت وانزجار چیزی به ارمغان نمی آورد. بدتر از این برخی از اشخاصی که خارج از ایران زندگی می کنند و هنوز هیچ خبری نشده خط و نشان برای یهودیان مقیم ایران می کشند. مبنی بر این که چنانچه بین ایران واسرائیل دامنه اختلاف بالا رود و باعث درگیری جدی شود پس یهودیان ساکن ایران درخطر خواهند بود! چه استدلال بیمورد و دخالت های بیجا درزندگی دیگران. فرض کنیم خدای نخواسته جنگ در گیرد چه ربطی به یهودیان آن جا دارد؟ آن ها نیز مانند هر اقلیت دیگری زندگی می کنند. برای اطلاعات این اشخاص ناآگاه خوب هست که آگاه باشند درآئین یهود قانونی هست که می گوید در هر سرزمینی که زندگی می کنی باید نسبت به آن جا وفادار باشی. بنابراین با بیان کردن حرفه ای پوچ که می تواند اشخاص خشک و متعصب را تحریک به ستیزیدن دگر اندیش کند یعنی رقصیدن به روی جسد مردگان و صید ماهی در آب های راکد و کثیف. به این می گویند زندگی خوکی و نه بشری. زان دلابرویه میگوید که بزرگترین مصیبت برای یک انسان این است که نه سواد کافی برای حرف زدن داشته باشد ونه شعور لازم برای خاموش ماندن.

در جنگ هیچ طرف پیروز نمی شود بلکه هر دو بازنده اند فقط با این تفاوت که یکی بیشتر می بازد وسوی دیگر به میزان کم تر. مقامات بالا بین دو کشور بخوبی آگاهند که جنگ شاه و گدا نمی شناسد و هرکس و هر زوایه ای می تواند نیست و نابود شود.

18.03.2012