پگاه آهنگرانی
مگر وزارت خارجه سلحشور ندارد!
فكر كردم اگر این ماجرا حتی در حد شایعه در حوزه سینما و هنر رخ می‌داد، دوستان غیور چگونه خاك آنجا را به توبره می‌كشیدند و یك‌شبه سینما و سینماگر را با هم تعطیل می‌كردند.
چندی پیش شایعه شده بود كه یكی از مقامات سفارت ایران در برزیل دست به عملی زده كه كلی باعث سرشكستگی اخلاقی و فرهنگی كشور شده است. البته وزارت امور خارجه ایران سریعا قضایا را تكذیب و رفع و رجوع كرد و آن را سوءتفاهم فرهنگی دانست. بحمدالله از این وصله‌ها به ما نمی‌چسبد. در اصل موضوع و تكذیبیه اظهارنظری نمی‌توان كرد، چون یكی خبری می‌دهد و یكی تكذیب می‌كند و اطلاعات ناقص ما هم كه مثل همیشه امكان قضاوت را از ما سلب می‌كند.
اما با خود فكر كردم اگر این ماجرا حتی در حد شایعه در حوزه سینما و هنر رخ می‌داد، دوستان غیور چگونه خاك آنجا را به توبره می‌كشیدند و یك‌شبه سینما و سینماگر را با هم تعطیل می‌كردند.
این فقط به تفاوت عملكرد دو وزارتخانه و دو وزیر مربوط نمی‌شود، بلكه از نگاه دوگانه سیاستمداران ما است كه یكی شایعه عمل خلاف شوونات اخلاقی یك دیپلمات در استخر عمومی در برزیل را سوءتفاهم فرهنگی قلمداد می‌كند، آن هم درباره سفارتخانه‌یی كه ویترین بین‌المللی ما است و آن یكی، فقط كافی است موقع رانندگی باد روسری‌اش را كمی عقب بزند، مرتكب خطای نابخشودنی می‌شود و جامعه‌یی را به فساد می‌كشاند.
آیا حساسیت وزارت خارجه كمتر از وزارت ارشاد است؟ آیا غیرت وزارت خارجه كمتر از وزارت ارشاد است؟ آیا جنسیت فرد در میزان جرم موثر است؟ آیا اگر محل جرم در آب یا خشكی باشد، قضایا فرق می‌كند؟ و آیا مگر وزارت خارجه آقای سلحشور ندارد؟
شاید هم به خاطر این است كه هنرمند حق ندارد دچار سوء تفاهم‌های فرهنگی شود و این فقط از امتیازات ویژه دیپلمات‌هاست. ما كه از این قضایا سر درنیاوردیم، از این دست به قول معروف معیارهای دوگانه تا دل‌تان بخواهد پیدا می‌شود و این یكی نوبر امسال بود.
