سوچی در دو راهی مس و برنج
صدها تن از كشاورزان در برمه معترض طي ديداري با آنگ سان سو چي او را دوره
كردند و خواهان لغو تصميمي شدند كه دولت برايشان گرفته است.
به گزارش
نيويورك‌تايمز خانم سوچي روز پنج‌شنبه به ديدار روستاهاي مركز كشور ميانمار
رفته بود كه با اين واكنش مواجه شد.
از قرار معلوم با كشف معادن مس در اين
منطقه ممكن است زمين‌هاي زراعي تغيير كاربرد دهند و در خدمت استخراج اين
فلز قرار گيرند و همين امر موجب تشويش و اعتراض روستاييان شده است.
اين
روستاييان كه با ازدحام خود تقريبا جلوي حركت خانم سو چي را گرفته بودند
رو در رو اعتراض خود را به او ابلاغ كردند. از جمله يكي از كشاورزان به
نام داو پو به خانم سو چي گفت:
«زماني كه به تو راي داديم تنها چيزي كه ما براي خوردن داشتيم برنج بود. اما تو ديگر با ما همدل و همراه نيستي.»
خانم سو چي چندي پيش كشف معادن مس در ميانمار را «دوره‌يي تازه در تاريخ برمه» توصيف كرده بود. اما تصميم اخيرش موجب شده تا بسياري از اهالي اين كشور اعتماد خود را نسبت به او از دست بدهند و وعده‌هاي او را باور نكنند.
روستاييان بخش عمده‌يي از جمعيت برمه را تشكيل مي‌دهند و در حقيقت با حمايت‌هاي آنان بوده كه سو چي توانسته به قدرت برسد. روستاييان معتقد هستند گسترش بهره‌برداري از معادن موجب آوارگي آنها از محل اقامت و بيكاري‌شان خواهد بود.
آنگ سان سوچي در تلاش است تا كشاورزان را متقاعد كند تا به اعتراض‌هاي خود پايان دهند، چرا كه نگران دخالت ارتش برمه در اين قضيه و سركوب خشونت‌آميز روستاييان است.
در آخرين نمونه دخالت پليس و ارتش در تظاهرات راهبان بودايي، از يك نارنجك فسفري استفاده شده بود كه مختص ميادين جنگ بوده و در شورش‌هاي شهري استفاده از آن مجاز نيست. اما ده‌ها تن از راهبان با اين اسلحه مجروح شدند.
سوچي قول داده تا بهره‌برداري و گسترش معادن پس از پژوهش‌هاي علمي و رسمي انجام بگيرد، اما مردم اين ادعاي او را هم تنها تلاشي مي‌دانند براي افزايش محبوبيت شخصي اش.
سوچي البته مي‌گويد:
«هرگز در زندگيم براي كسب محبوبيت كاري را انجام نداده‌ام. توسعه معادن مس به هر حال بايد ادامه يابد. اما شركت سرمايه‌گذار موظف است كه به روستاييان خسارت بپردازد. گاهي وقت‌ها سياستمداران مجبور به انجام كارهايي هستند كه مردم دوست ندارند.»
«زماني كه به تو راي داديم تنها چيزي كه ما براي خوردن داشتيم برنج بود. اما تو ديگر با ما همدل و همراه نيستي.»
خانم سو چي چندي پيش كشف معادن مس در ميانمار را «دوره‌يي تازه در تاريخ برمه» توصيف كرده بود. اما تصميم اخيرش موجب شده تا بسياري از اهالي اين كشور اعتماد خود را نسبت به او از دست بدهند و وعده‌هاي او را باور نكنند.
روستاييان بخش عمده‌يي از جمعيت برمه را تشكيل مي‌دهند و در حقيقت با حمايت‌هاي آنان بوده كه سو چي توانسته به قدرت برسد. روستاييان معتقد هستند گسترش بهره‌برداري از معادن موجب آوارگي آنها از محل اقامت و بيكاري‌شان خواهد بود.
آنگ سان سوچي در تلاش است تا كشاورزان را متقاعد كند تا به اعتراض‌هاي خود پايان دهند، چرا كه نگران دخالت ارتش برمه در اين قضيه و سركوب خشونت‌آميز روستاييان است.
در آخرين نمونه دخالت پليس و ارتش در تظاهرات راهبان بودايي، از يك نارنجك فسفري استفاده شده بود كه مختص ميادين جنگ بوده و در شورش‌هاي شهري استفاده از آن مجاز نيست. اما ده‌ها تن از راهبان با اين اسلحه مجروح شدند.
سوچي قول داده تا بهره‌برداري و گسترش معادن پس از پژوهش‌هاي علمي و رسمي انجام بگيرد، اما مردم اين ادعاي او را هم تنها تلاشي مي‌دانند براي افزايش محبوبيت شخصي اش.
سوچي البته مي‌گويد:
«هرگز در زندگيم براي كسب محبوبيت كاري را انجام نداده‌ام. توسعه معادن مس به هر حال بايد ادامه يابد. اما شركت سرمايه‌گذار موظف است كه به روستاييان خسارت بپردازد. گاهي وقت‌ها سياستمداران مجبور به انجام كارهايي هستند كه مردم دوست ندارند.»
