مايكل مور، مستندساز امريكايي پيش از اين تعصب، شوخي و خشمش را در سينما، تلويزيون و كتاب به تصوير كشيده بود و حالا مي‌خواهد با بازي در نمايشي در برادوي، همين خصوصياتش را روي صحنه به اجرا بگذارد. به گزارش نيويورك تايمز؛ مور در پوستر اين اثر آشكارا برافروختگي‌اش را با طرح سوال «آيا نمايشي در برادوي مي‌تواند رييس‌جمهور وقت را بركنار كند؟» بيان كرده بود.
خودش نوع اجراي نمايش «شرايط تسليم شدنم» را نمايشي انفرادي مي‌داند كه براساس نمايشنامه‌اي مكتوب (كه متوجه اخبار روز است) به مدت ١٢ هفته روي صحنه مي‌رود. مي‌گويد اين نمايش از يك طرف سرگرم‌كننده است و از طرفي خشم مخاطب را برمي‌انگيزاند؛ استندآپ كمدي و ويديوي سخنراني نيست، گردهمايي هم نيست بلكه «نمايش سرگرمي پيشرفته‌اي است براي افرادي كه فكر كردن را دوست دارند.» او در مصاحبه‌اي گفته است:
«نمايشي خنده‌دار درباره كشوري كه به تازگي مردي ديوانه را به عنوان مقام رييس‌جمهور انتخاب كرده‌اند؛ يعني جور ديگري نمي‌توانم اين نمايش را توصيف كنم.» مي‌گويد: «ما ١٠ ساختمان آن‌طرف‌تر از برج ترامپ هستيم، ما در پايتخت سرمايه امريكا هستيم، در پايتخت تجاري امريكا، در پايتخت رسانه‌اي امريكا هستيم. اگر كسي بخواهد روي صحنه‌اي بايستد و كارهايي را كه قرار است من انجام بدهم، انجام دهد، فقط يك مكان براي انجام اين كارها هست و آن هم در اين شهر است و دقيقا همين جا در مركز بيان خلاقانه و آزادي بيان است. »
مور مي‌گويد مدت‌هاست فكر مي‌كند شانس خود را در تئاتر امتحان كند اما انتخاب دونالد ترامپ به عنوان رييس‌جمهور كه مور آن را پيش‌بيني كرده بود، انگيزه‌اي براي انجام اين كار شد. مي‌پرسد: «چيزي مثل اين [نمايش] مي‌تواند اين مرد رواني را شفا دهد؟ فكر مي‌كنم شرمساري تنها روش موثر ما براي بركنار كردن اين رييس‌جمهور است.»
گرچه مور در برادوي يك تازه‌كار به شمار مي‌رود اما نمايش «شرايط تسليم شدنم» خيلي زود توجه بزرگان اين صنعت را به خود جلب كرده است. سازمان شوبرت براي اجراي اين نمايش در سالن بلاسكو با ١٠١٨ صندلي موافقت كرده است. مايكل مي‌ير، كارگردان برنده جايزه توني و ديويد راك‌ول، برنده جايزه توني به ترتيب كارگرداني و طراحي صحنه آن را بر عهده دارند. مور ٦٣ ساله در سال ١٩٨٩ با ساخت مستند «راجر و من» به دنياي شهرت قدم گذاشت و سال ٢٠٠٣ براي مستند «بولينگ براي كلمباين» كه به بررسي دلاليل وقوع كشتار جمعي در مدرسه كلمباين مي‌پردازد، جايزه اسكار را به دست آورد.
سال ٢٠٠٤ با ساخت مستند «فارنهايت ٩/١١» نگاهي منتقدانه به رياست‌جمهوري جورج دبليو. بوش و جنگ با تروريسم داشت. اين فيلم پرفروش‌ترين مستند تاريخ گيشه امريكا نام گرفت و برنده جايزه نخل طلاي جشنواره كن شد. مور هشت كتاب غيرداستاني نوشته است كه موضوع اغلب آنها با مستندهايش مشترك هستند. او در كتاب «مردان سفيدپوست ابله» (٢٠٠١) سياست داخلي و خارجي امريكا را به باد انتقاد مي‌گيرد اما خود مور اين كتاب را «كتاب طنز سياسي» مي‌داند. او در آثار سينمايي و ادبي‌اش منتقد جهاني‌سازي، نظام سرمايه‌داري و حملات نظامي، رييس‌جمهوران امريكا از جمله بيل كلينتون، جورج دبليو. بوش و دونالد ترامپ و... بوده است.
تجربه‌هاي او در دنياي تئاتر محدود هستند اما شيفتگي دور از انتظاري براي تئاتر دارد. او در قدرت تئاتر براي تغيير باور دارد. مي‌گويد: «من فيلم ساخته‌ام. دو سريال تلويزيوني ساخته‌ام. هشت كتاب كه در فهرست پرفروش‌ترين‌هاي نيويورك تايمز قرار گرفتند، نوشته‌ام. در اينترنت فعاليت كرده‌ام اما هرگز در دنياي تئاتر كاري نكرده بودم.»
بهار سرلك / روزنامه اعتماد
