به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



پنجشنبه، اردیبهشت ۱۴، ۱۳۹۶

یه شبی زار و پریشان در میخانه زدم

گفتمش باز کن ساقیِ من / منم آن مطرب خوش
که شکسته سازِ دلم / که شکسته سازِ دلم

یه شبی زار وُ پریشان در میخانه زدم



یه شبی زار وُ پریشان
در میخانه زدم
ز غم هجر وُ فراقش
می سوزد جان وُ تنم

گفتمش باز کن ساقیِ من
منم آن مطرب خوش
که شکسته سازِ دلم
که شکسته سازِ دلم