کوشیدم آرامشم را حفظ کنم و
خشمم فرو خورم، و به شماره ای که در آن نامه کذایی یافته بودم زنگ زدم بدون آن که
آدمیزادی به من پاسخ دهد، تنها صدایی به مدت سه ربع در تلفن مهمل گفت و سپس مرا در
انتظار گذاشت … که عاقبت وا دادم و همه چیز را به امان خدا رها کردم و خودم را
لعنت، بخاطر انتخاب یک چنین کشوری برای اقامتم! اگر حالش را داشتم نامه را برای یک
هفته نامه ی فکاهی انتقادی می فرستادم!
فرانسه با تمام منم منم های
حاکمانش، بخاطر ندانم کاری و زدوبند خود آنان امروز بی اغراق یکی از عقب افتاده
ترین کشورهای اروپایی ست و از همه اسفناکتر، از امنیت زندگی در درونش نیز روز به
روز کاسته می شود. همه از این داستان می گویند، و فقط می گویند و ما هم می شنویم
ولی هنوز کسی به دنبال راه حل قاطعانه ای برای از بین بردن این مهم نرفته است.
همگان در این شهر می دانند که
باید همواره مراقب بود، و به آدمهایی در ملاء عام حمله می شود و امروز این حملات
نه تنها بخاطر چپاول و دزدیدن کیف پول شان که بیشتر بخاطر داشتن معتقدادتی سوای
اعتقادات آنان و انتخاب راه دیگری سوای راه آنان است. در کنار آدمکشان شست و شوی
مغزی شده ای که با کارد به جان مردم بی گناه در این دیار افتاده اند و می افتند،
عوامل جمهوری اسلامی هم وارد این کارزار بودند و همچنان هستند. انسان شریفی چو
بختیار مفت و مسلم در پاریس کشته شد و قاتلانش آزاد به دور دنیا می چرخند و دیگر و
دیگران. دیروز روح الله زم را ربودند و در ایران سر به نیست کردند، و امروز
موتورسوارهای کلاه بر سر روی پوشیده به همسرش در فرانسه حمله می کنند! و ظاهرآ کسی
هم کاری به کار این حضرات ندارد و در اخبار این کشور از چنین رویدادهایی نه می
خوانیم و نه می شنویم.
باید پذیرفت این کسان افراد
شناخته شده ای هستند، و اما می بینیم همچنان آزادانه در این کشور بسر می برند و
آزادانه به مخالفانشان آزار می رسانند. حال چرا و به چه خاطر کسی کاری به کارشان
ندارد خدا داناد! با یک چنین رویدادهایی باید پذیرفت که مخالفان جمهوری اسلامی در فرانسه
هم امنیت ندارند و همواره در معرض خطر حمله عوامل حکومت ایران هستند و جان شان در
این کشور بی ارزش است! در حالی که می شنویم امریکا راه ورود به کشورش را به روی
چنین آدمهایی بسته است و حتی عده ای از این آدمکشان را هم که در امریکا بسر می
بردند، از آن کشور رانده.
چه باید کرد و گفت که در ایران
تا زمانی که حزب فقط حزب الله است و رهبر جانشینان روح الله، روزنه ی امیدی برای
آزادی و تغییر و تحول در آن دیار گشوده نخواهد شد!
