 |
| بانو شکیلا |
رسم زمونه
عجب رسمیه رسم زمونه
قــصــه ی بـرگ و بـاد خزونه
مـــیرن آدمـــا
از اونـــا فــــقـــط
خــاطــره هـاشــون بـه جـا مـی مونه
قــصــه ی بـرگ و بـاد خزونه
مـــیرن آدمـــا
از اونـــا فــــقـــط
خــاطــره هـاشــون بـه جـا مـی مونه
تسبیح و مُهر بی بی جون هنوز
گـوشــه تـاقــچــه تـوی ایـوونـه
گـوشــه تـاقــچــه تـوی ایـوونـه
رسم زمونه
رسم زمونه
عجب رسمیه رسم زمونه
قــصــه ی بـرگ و بـاد خزونه
مـــیرن آدمـــا
از اونـــا فــــقـــط
خــاطــره هـاشــون بـه جـا مـی مونه
قــصــه ی بـرگ و بـاد خزونه
مـــیرن آدمـــا
از اونـــا فــــقـــط
خــاطــره هـاشــون بـه جـا مـی مونه
کجاست اون کوچه چی شد اون خونه
آدمـــاش کـــجــان خـــدا مــی دونــه
بـوتـه ی یـاس بابا جون هنوز
گوشه ی باغچه توی گلدونه
عـطـرش پــیــچیـده تا هـفـتــا خونـه
خـــودش کجـاهـاست خدا می دونـه
آدمـــاش کـــجــان خـــدا مــی دونــه
بـوتـه ی یـاس بابا جون هنوز
گوشه ی باغچه توی گلدونه
عـطـرش پــیــچیـده تا هـفـتــا خونـه
خـــودش کجـاهـاست خدا می دونـه
مـــی رن آدمـــا
از او نـــا فــــقـــط
خــاطــره هـاشــون بـه جـا مـی مونه
تسبیح و مُهر بی بی جون هنوز
گـوشــه تـاقــچــه تـوی ایـوونـه
خودش کجاهاست خدا می دونه
خودش کجاهاست خدا می دونه
مـــیرن آدمـــا
از اونـــا فــــقـــط
خــاطــره هـاشــون بـه جـا مـی مونه
پـرســیـد زیـر لـب یـکـی با حـسـرت
پـرســیـد زیـر لـب یـکـی با حـسـرت
که از ما بعدها چی یادگاری به جا می مونه
از او نـــا فــــقـــط
خــاطــره هـاشــون بـه جـا مـی مونه
تسبیح و مُهر بی بی جون هنوز
گـوشــه تـاقــچــه تـوی ایـوونـه
خودش کجاهاست خدا می دونه
خودش کجاهاست خدا می دونه
مـــیرن آدمـــا
از اونـــا فــــقـــط
خــاطــره هـاشــون بـه جـا مـی مونه
پـرســیـد زیـر لـب یـکـی با حـسـرت
پـرســیـد زیـر لـب یـکـی با حـسـرت
که از ما بعدها چی یادگاری به جا می مونه
مـــیرن آدمـــا
از اونـــا فــــقـــط
خــاطــره هـاشــون بـه جـا مـی مونه
مـــیرن آدمـــا
از اونـــا فــــقـــط
خــاطــره هـاشــون بـه جـا مـی مونه
از اونـــا فــــقـــط
خــاطــره هـاشــون بـه جـا مـی مونه
مـــیرن آدمـــا
از اونـــا فــــقـــط
خــاطــره هـاشــون بـه جـا مـی مونه
