امير هوشنگ خان ابتهاج را كه از سال‌هاي ابتداي شاعري‌اش، «سايه» تخلص مي‌كرد و از ديرباز به غزل مي‌شناسند، در بيمارستاني در كلن آلمان بستري شده است.
علت بستري شدن او را، طي خبري دخترش يلدا در صفحه شخصي‌اش در فضاي مجازي اينگونه عمومي كرده است:
«كمي پيش به خانه برگشتم. گفتم كوتاه سري اينجا بزنم. به سرعت چند نفري از دوستان با نگراني از خبري كه در سايت‌ها نوشته شده بود مبني بر ناخوشي سايه سوال مي‌كردند. كه آيا اين خبر صحت دارد؟ و حال‌شان چگونه است؟
دوستان عزيز، براي اينكه خبرها بيش از اين باعث نگراني نشود، توضيحي كوتاه مي‌نويسم. سايه (هوشنگ ابتهاج) در حال حاضر در بيمارستاني در شهر كلن بستري است و تحت نظر پزشكان متخصص هستند.
هفته پيش به علت ذات‌الريه بستري شدند و تحت معالجه قرار گرفتند. در حال حاضر جاي نگراني وجود ندارد و به زودي در روزهاي هفته آينده به خانه برمي‌گردند. از پيام‌هاي پر مهرتان سپاسگزارم و نگراني و پيام‌هاي پر مهرتان را به او خواهم رساند.»
هوشنگ ابتهاج در رشت متولد شده و سال‌ها در آنجا زندگي كرده است.
سايه در سال ۱۳۲۵ مجموعه «نخستين نغمه‌ها» را كه شامل اشعاري به شيوه كهن است، منتشر كرد. در اين دوره هنوز با نيما يوشيج آشنا نشده بود.
«سراب» نخستين مجموعه او به اسلوب جديد است، اما قالب همان چهارپاره است با مضموني از نوع تغزل و بيان احساسات و عواطف فردي؛ عواطفي واقعي و طبيعي. مجموعه «سياه مشق»، با آنكه پس از «سراب» منتشر شد، شعرهاي سال‌هاي ۲۵ تا ۲۹ شاعر را دربرمي‌گيرد.
كتاب‌هاي «نخستين نغمه‌ها»، «سراب»، «سياه‌مشق»، «شبگير»، «چند برگ از يلدا»، «يادگار خون سرو» و «تاسيان مهر» از آثار اين شاعرند. تصحيح او از ديوان حافظ نيز از تصحيح‌هاي معروف است. هوشنگ ابتهاج سال ۱۳۹۱ در ۸۵ سالگي خاطرات خود را در گفت‌وگو با ميلاد عظيمي در كتاب «پير پرنيان انديش» عنوان كرد.
