 |
| هلموت کُهل |
هلموت کُهل، صدراعظم پیشین آلمان، روز ۱۶ ژوئن در سن ۸۷ سالگی درگذشت. وی به پاس خدمات ارزنده‌اش در راه وحدت دو آلمان، به "صدراعظم وحدت" معروف شد.
کهل نه تنها در عرصه سیاسی آلمان، که در اروپا نیز نقش فعالی بازی کرد.
دهم نوامبر ۱۹۸۹ دیوار برلین فروریخت.
اکنون زمان سخنرانی هلموت کهل، صدراعظم وقت آلمان بود. وی از بالکن ساختمان شهرداری محله‌ی "شونه‌برگ" برلین و در میان هیاهوی اعتراض‌آمیز گروه‌های چپ فریاد می‌زد:
«هدف اتحاد است و حق و آزادی. زنده باد سرزمین پدری، آلمان، زنده باد اروپایی آزاد و متحد».
آلمان، سرزمین آزاد پدری؛ عبارتی بود که طنین آن در گوش گروهی از چپ‌ها، خاطرات ناخوشایند گذشته را تداعی می‌کرد. شادی همسایگان اروپایی آلمان هم از فرو ریختن دیوار، آمیخته با نگرانی‌هایی از این دست بود.
هلموت کهل و میخائیل گورباچف
هلموت کهل، صدراعظم آلمان غربی، رضایت میخائیل گورباچف، رهبر وقت شوروی سابق، را برای اتحاد دو آلمان و خروج نیروهای شوروی از آلمان شرقی جلب کرد. جلب رضایت گردش‌کنان صورت گرفت؛ قدم زدن آنان با هم مشهور است. کمتر از یک سال پس از فروریختن دیوار، آلمان شرقی رسماً به آلمان فدرال خود پیوست.
هلموت کهل گام‌های مؤثری در تاریخ سیاسی اروپا برداشت.
او همواره در تلاش برای شکل‌گیری وحدت اروپا بود. تقریباً در تمام سخنرانی‌های وی جملاتی این چنینی شنیده می‌شود:
«حرکت به سوی اروپای واحد برای ما آلمان‌ها حیاتی بوده و هر چه بر آن تأکید کنیم، کافی نیست. در برابر سیاست معطوف به وحدت اروپا، هیچ جایگزین مسئولانه‌ی دیگری برای ما وجود ندارد».
دویچه وله
