خانواده‌ی آبتین ۲۲ آذر ماه موفق شدند برای او از زندان مرخصی بگیرند. بدین ترتیب آبتین با وضعیتی وخیم به بیمارستانی دیگر منتقل شد و روند درمان او پس از ده روز بی‌توجهی عامدانه آغاز شد. فشاری که در این ده روز از سر گذرانده بود، درگیری بالای ریه و پایین بودن جدی سطح اکسیژن خون باعث شد که با وجود تلاش شبانه‌روزی کادر درمان، آبتین روزهای بعد را بی هیچ نشانه‌ای از بهبود سپری کند. اکنون کادر درمان، خانواده، اعضای کانون و دوستان آبتین امیدوارانه به روزهای پس از این خواب مصنوعی اجباری چشم دوخته‌اند.
رنجی که آبتین در این یک ماه متحمل شده است، نتیجه‌ی مستقیم عملکرد حکومت و زندانبانان آبتین است. مسیری که حکومت با احضارها و بازجویی‌های متعدد، پرونده‌سازی، صدور حکم درازمدت، اجرای حکم زندان در زمان همه‌گیری کرونا و با وجود آگاهی از بیماری زمینه‌ای او آغاز کرده بود، تنها به دو بار ابتلای آبتین به کرونا ختم نشد. چهار روز سرگردانی او در زندان اوین میان بند و بهداری بدون دریافت کوچک‌ترین درمانی، انتقال شبانه‌ی او به بیمارستان طالقانی و به زنجیر کشیدن او بر تخت بیمارستان، بی‌خبر نگه داشتن خانواده و هم‌بندانش از وضعیت او و سوزاندن روزها و لحظات حیاتی آبتین و خانواده‌اش در تلاش برای گرفتن مرخصی، بخشی از عملکرد آگاهانه و عامدانه‌ی حکومت و زندانبانانش در به خطر انداختن جان آبتین است.
گرچه امیدوارانه در انتظار بهبود او هستیم، اما حتی لحظه‌ای از یاد نمی‌بریم که به ویژه به دلیل تأخیر عامدانه در انتقال سریع او به بیمارستان، مسئولیت جان و سلامت بکتاش آبتین، عضو پیشین هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران، بر عهده‌ی حکومت است.
منبع: فیس بوک کانون نویسندگان ایران
