همسر فیض الله عرب‌سرخی

کسانی امروز بر مردم ظلم می کنند، که ادعای مسلمانی شان

 گوش فلک را کر می کند

   حاضرم بار همه تنهایی ها را به دوش بکشم اما زندانیان سیاسی بی گناه که اصلأ مرخصی نیامده اند و اکثرأ جوان نیز هستند آزاد شوند و یقین دارم این ظلم بی پاسخ نمی ماند.

هنگامی که همسرم به مرخصی می آید و خیلی هم کوتاه است، هم خود ایشان و هم من با اینکه از دیدن و گفتگوی بدون شیشه و حصار و بودن با هم پس از آنهمه دلتنگی ها خدا را شکر می کنیم اما غصۀ زندانیان همواره مانند خاری در چشم و استخوانی در گلو ما را عذاب می دهد و یکسره می گویم بدا به حال مسببین اینهمه ظلم و ستم

طی هفته گذشته مسوولان سازمان زندان ها، با اتخاذ تصمیم هایی جدید دامنه فشارها را بر خانواده های زندانیان سیاسی “افزایش” داده اند. روز دوشنبه در سالن ملاقات اقدامات غیرقانونی و غیر اخلاقی مسئولین زندان سبب اعتراض گسترده خانواده های زندانیان سیاسی شد و نگرانی خانواده ها را از این شرایط و فشارهای غیرقابل پیش بینی در آینده را افزایش داده است. این در حالی است که اعتراض خانواده ها با پاسخ تند مسوولان روبه‌رو شده است.

از جمله این اقدامات ممنوعیت ورود وسایل خانواده های زندانیان و کودکان خردسال آنها، ایجاد مقرهای گشت بازرسی جلوی سالن ملاقات، نصب میله های قطور بر شیشه های دو جداره کابین های سالن ملاقات، تفکیک جنسیتی روزهای ملاقات یکی از بندهای اوین و احتمال تعمیم آن به سایر بندهای اوین، افزایش فاصله زمانی ملاقات های هفتگی به دو هفته یکبار است.

این فشارها در حالی بر خانواده های بی پناه زندانیان سیاسی اعمال می شود که عزیزان دربند آنها از حقوق ابتدایی یک زندانی سیاسی “محروم” هستند و بسیاری از آنها علی رغم مشکلات نامناسب جسمانی از حق مرخصی بی بهره هستند و مسئولین شرط اعطای این حق قانونی را عدم مصاحبه خانواده ها با رسانه ها گذاشته اند. این سوال همچنان برای خانواده های زندانیان سیاسی مطرح است که اگر مسئولین بر آنچه در زندان ها می گذرد اعتقاد دارند پس چرا از اطلاع رسانی در خصوص وضعیت زندانیان سیاسی و شرایط زندان ها “واهمه” دارند تا جاییکه خانواده ها را تهدید به بازداشت می کنند.

فیض الله عرب‌سرخی عضو ارشد سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی است که نخستین بار در جریان بازداشتهای پس از انتخابات دهم ریاست جمهوری در تیرماه ۱۳۸۸ بازداشت و به ۶ سال حبس تعزیری محکوم شد. وی در یاداشتی از زندان اوین نوشته بود: “اعتراضی که در رأی من کو خلاصه می شد، براثر لجاجت گروهی جاه طلب درحال تبدیل به مطالباتیست که معلوم نیست تمام ظرفیتهای نظام هم قادر به پاسخگویی باشد.”

خانم قدس در خصوص ملاقات روز دوشنبه با همسرش و فشارهای جدید بر خانواده ها به “جرس” می گوید: “در این ملاقات خیلی اذیت شدیم به علت کم شدن ساعات کاری، زندان هم کار خود را دیرتر شروع می کند و این باعث ازدحام شدید ملاقات کنندگان شده و باید ساعتها در سالن بنشینیم تا نوبتمان شود آنهم فقط برای ۲۰ دقیقه از پشت شیشه های کثیف و قطور که باید گفت گل بود به سبزه نیز آراسته شد و جدیدا میله های قطور هم کشیده اند که بزرگترین توهین بوده و به شدت خانواده ها را عصبانی کرده است. نکته دیگری که خیلی اذیتمان کرد این بود که همه جا را پر کرده بودند از اطلاعیه هایی مبنی بر اینکه از دفعه بعد هیچ لوازم شخصی نباید به همراه داشته باشیم وگرنه از ملاقات محروم می شویم و پای بلندگو هم مرتب این را تکرار می کردند که باعث خشم خانواده ها شد و اعتراض می کردند که برخی از شهرستان می آیند و افراد زیادی با وسایل نقلیه عمومی می آیند و مگر می توان هیچ چیز همراه نیاورد؟!”

وی با تاکید بر اینکه آقای عرب سرخی مثل همیشه از نظر روحیه خیلی خوب برخوردار است، ادامه می دهد: ” اگرچه آقای عرب سرخی از نظر جسمی شکایتی نداشتند اما ظاهراً وضعیت غذایی “نامناسبی” دارند و با اینکه بعضی اوقات خود زندانیها اقدام به پخت و تهیه غذا می کنند اما بعلت نبودن مواد اولیه مناسب در “مضیقه” هستند و به ما هم که اجازه نمی دهند چیزی برایشان ببریم . مثلأ در هفته گذشته اصلأ میوه نداشتند حتی همان میوه های با کیفیت پایین را که زندانیان میخریدند که فروشگاه بتواند به فعالیتش ادامه دهد وجود نداشت و خرماهایی که میفروشند بسیار بد و خراب است و یا بقیه چیزها، مخصوصأ در ماه رمضان که بدن افراد “نیاز” بیشتری به تغذیه صحیح دارد با تنگنای بیشتری مواجه شده اند آنهم افرادی که همه می دانند طی این دو سال اخیر چه فشارها و شکنجه هایی را متحمل شده و هنوز هم در شرایط سخت زندان به سر می برند. باور می کنید اکثر خانواده ها امروز ناراحت بودند و می گفتند دیگر نمی توانیم راحت سر سفره سحر و افطار بنشینیم و عذا بخوریم که عزیزانمان اینچنین در سختی هستند. تعجب می کنم از کسانی که ادعای مسلمانیشان گوش فلک را کر می کند و اینگونه “ظلم” می کنند.”

همسر عرب سرخی در خصوص شرایط زندان و برخورد ماموران بیان می کند: “به هر حال زندان است و محرومیت از همه حقوق اولیه که هر زندانی متحمل می شود آنهم زندانیان سیاسی که فقط به جرم اندیشه در زندان هستند اما در خصوص مأموران باید بگویم برخی از آنها بسیار رفتار شایسته و خوبی دارند اما اکثرشان که متأسفانه برخی هم سرباز هستند برخوردهای بد و بعضأ گستاخانه ای دارند و به قول معروف از آنهایی هستند که وقتی می گویند بروید کلاه بیاورید آنها کلاه را با سر می آورند و متأسفانه بدون هیچ پاداش و جزایی خود را مقابل مردم قرار داده و دنیا و آخرت خود را تباه می سازند.”

خانم قدس در پاسخ به این سوال که زمانیکه به آقای عرب سرخی مرخصی می دهند چه احساسی دارد بیان می کند: “حسی کاملأ دوگانه و اگر دقت کرده باشید همیشه در نوشته ها و گفته هایم تکرار کرده ام که حاضرم بار همه تنهایی ها را به دوش بکشم اما زندانیان سیاسی بی گناه که اصلأ مرخصی نیامده اند و اکثرأ جوان نیز هستند آزاد شوند و یقین دارم این ظلم بی پاسخ نمی ماند. هنگامی که همسرم به مرخصی می آید و خیلی هم کوتاه است ، هم خود ایشان و هم من با اینکه از دیدن و گفتگوی بدون شیشه و حصار و بودن با هم پس از آنهمه دلتنگی ها خدا را شکر می کنیم اما غصۀ زندانیان همواره مانند خاری در چشم و استخوانی در گلو ما را عذاب می دهد و یکسره می گویم بدا به حال مسببین اینهمه ظلم و ستم.”

گفتنی است خانواده زندانیان سیاسی طی نامه ای به گزارشگر ویژه حقوق بشر با تاکید بر اینکه اگر مسئولین و مقامات قضائی ایران به سلامت رفتارها و برخوردهای خود اطمینان داشته باشند نباید از حضور نمایندگان حقوق بشر و ناظرین بین المللی واهمه داشته و مانع سفر آنان به ایران شوند درخواست کرده اند: “اینک از آنجا که پیگیری های قانونی داخلی درخصوص رفتارهای غیر قانونی، غیر اسلامی و مخالف حقوق بشر که در مورد زندانیان روا میدارند، به نتیجه نرسیده و فشارها نیز بیشتر گشته است، لذا از شما می خواهیم هرطور شده به ایران سفر کرده و از نزدیک به موارد تخلف مطرح شده رسیدگی فرمائید.”

تهیه و تنظیم ـ مژگان مدرس علوم