زن ایرانی
بازخوانی پر احساس شعر هیلا صدیقی از زبان یک دختر ۹ ساله
گیرم که می‌کشید، گیرم که می‌زنید
با جوجه های نشسته در آشیان چه می کنید؟
با رویش ناگزیر جوانه چه می‌کنید؟
هیلا صدیقی در باره این ویدیو در فیس بوک اش چنین می نویسد:
پنج ، شش سالی می گذرد از زمانی که این شعر را سرودم و امروز وقتی از زبان این دختر کوچک می شنوم که طوری دکلمه می کند که انگار همان حس مشترک ایرانی بودن در وجودش موج می زند و مخاطبانش را با نام خلیج پارس به هیجان می آورد به خود می بالم که نسل های بعدی شعرم را می شناسند و زمزمه می کنند.
