محمد نوری زاد
نتیجه: ترورآقای معاون نمی تواند به این قضایا بی ارتباط باشد. احتمالاً آقای نعمت زاده درجلسات داخلی خودشان محکم برانحلال شرکت های مزاحم سپاه اصرار ورزیده و برادران نیزاحتمالاً خواسته اند هم به اوهم به جناب روحانی بفهمانند که: بیرون کشیدن لقمه از دهان سرداران چه عواقبی می تواند داشته باشد. راستی آقای خاتمی هم یک اشاره ای کرده بود به شروع ترورها!
سه: دختران موسوی
در باره دلایل قتل معاون وزیر صنعت و
شرکت های سپاه پاسداران
متن کامل یادداشت به شرح زیر است:
یک: شیخ علی تهرانی
هفته ی پیش رفتم به دیدن شیخ علی تهرانی. گمان من براین بود که وی سالها پیش از دنیا رفته. ویا آنجا که دخترانش گفتند: نخیر، زنده است، تصورم بدین سوی رفت که احتمالاً او را رنجورو ازپای افتاده خواهم دید. اما وقتی وی را دیدم، جانانه جا خوردم. شما شیخ علی تهرانی را جوانی چالاک وترو فرزبدانید که صورتش با عبورشتابناک زمان به کهنسالی فروشده. وگرنه اوهیچ ازیک جوان تند وتیز وپرتحرک کم ندارد. جثه ای لاغرو قدی کوتاه و عمری رفته و خاطراتی بهم پیوسته.
ازآن دیدار، تنها به یک سخن بسنده می کنم. اوگفت: قبل ازپیروزی انقلاب، روزی که خبررسید سینما رکس آبادان را به آتش کشیده اند ودهها نفریکجا سوخته وذغال شده اند، من و نوری همدانی وجمعی دیگردرمحفلی نشسته بودیم. زهراین خبرکه به جان مجلس نشست، نوری همدانی سرش را به من نزدیک کرد و دم گوشم گفت: این کارِ ما بوده. پرسیدم: چرا؟ گفت: چون بما خبررسیده بود که خوزستان ساکت است و با انقلاب همراه نیست وکارکنان صنعت نفت نیزبه اعتصابیون نپیوسته اند. ما باید هم مردم را وهم کارکنان شرکت نفت را تحریک می کردیم. شیخ علی تهرانی ادامه داد: بعد ازانقلاب من دادستان بودم. برای آشکارشدن فاجعه ی سینمارکس به آبادان رفتم. آنجا بود که دانستم چندنفری را سرضرب گرفته واعدام کرده اند و پرونده ی آن فاجعه را بسته اند.
دو: ترور
داستان ترورِمعاون پارلمانی وزیرصنعت معدن وتجارت اکنون به یک رازیا یک کلاف سردرگم می ماند که من دراین نوشته ازچند زاویه بدان می نگرم تا ای بسا به رمزگشایی داستان ترورآقای معاون مدد برساند:
الف: چندی پیش به دیدن آقای سید محمد خاتمی رفتم. آن روز، سخنی گفتم و سخنی شنیدم. اما آنچه که مورد نظرمن است این است: آقای خاتمی ازقول آقای آخوندی – وزیرمسکن و شهرسازی – برای من نقل کرد: میان کشتی های بزرگ و بین المللی ازیک طرف، واسکله ها وبنادر و دوایرگمرکی ازطرف دیگر، یک ” اپراتور”هایی بعنوان واسط فعالیت می کنند که همه ی اینها متعلق به سپاه اند. حضور سپاه در مدیریت این شرکت های اپراتوری باعث شده کشتی های باربری راه آمده را بازگردند و خسارت نیز طلب کنند. دراین مدت (دردولت جدید) هرچه به سپاه گفته شده که ای برادران، اسم سپاه و شرکت ها وتأسیسات آن درلیست تحریم شدگان بین المللی است. اسکله ای که باید با صد درصد ظرفیتش کارکند، اکنون با سیزده درصد ظرفیتش کارمی کند. شما بیایید واجازه بدهید شرکت های دیگری بجای شما بنشینند تا کارهای متوقف وکم رمق رونق بگیرد. که برادران سخت مقاومت کرده اند و سربالا انداخته اند که: نه! آقای خاتمی ادامه داد: وزارتخانه های ذیربط به دستگاه قضا شکایت می برند و شخص رییس قوه به جانبداری ازسپاه پای پیش می گذارد ورأی به تداوم حضور سپاه می دهد.
ب: همین دوسه روزپیش – شاید چندساعت قبل از تروز آقای معاون – بطوراتفاقی ازیکی از شبکه های رادیویی خودمان شنیدم که: وزارت صنعت معدن وتجارت پروانه ی فعالیت دو شرکت را لغو کرده و به همه ی دفاترگمرکی بخشنامه کرده که ازاین پس این دوشرکت اجازه ی هیچ گونه فعالیتی ندارند. گوینده ی خبرادامه داد: چند تن ازنمایندگان مجلس به این تصمیم اعتراض کرده وخواستار فعالیت مجدد این دوشرکت شده اند. من – نوری زاد – شصتم خبردارشد که این دوشرکت حتماً متعلق به سپاه اند و نمایندگان سپاهی درمجلس به اشاره ی سپاه قیام وقعود کرده اند و یک نعره ای برآورده اند که: هی؟ وگرنه صدها شرکت دراین جهنمی که سرداران برای ما آراسته اند، هم ازهستی ساقط شده اند وهم ازمدارکاری بیرونشان انداخته اند وهم هست ونیستشان را بالا کشیده ومصادره کرده اند وکسی جرأت پرسیدن یک “چرا” نداشته وندارد. اکنون چه شده که صدای این بخشنامه درنیامده بدان اعتراض می شود و خبرآن نیزازرادیوی سردارضرغامی پخش می شود؟
دوشب پیش به دیدن دختران میرحسین عزیزوبانو رهنورد رفتم. داستان کتک خوردنشان را مفصل برایم شرح دادند. درد این که به هنگام ضرب وشتم، بانو رهنورد شاهد ماجرا بوده و مأموران، جناب میرحسین را به داخل می برند اما بدا که پدرصدای این هیاهوی وحشیانه وصدای ضربه ها و ناله های فرزندانش را می شنیده. تا این که بانو رهنورد خودش را روی دخترانش می اندازد که: اگرمی زنید مرا هم بزنید. به دختران گفتم بنا دارم سفرهایی را به استانها و شهرها و روستاهای کشورشروع کنم با عنوان “صلح ودوستی”. وبا نیت آزادی عزیزان دربندمان. ابراز نگرانی کردند. که می زنند و می کشندت. گفتم: فرض کنید درآن حال که شماها کتک می خوردید، من نیزبخاطرجانبداری ازشما وبخاطرمطرح کردن حقوق بالا کشیده شده ی مردم عزیزمان درگوشه ای ازاین مملکت داشتم کتک می خوردم. یا مثل این آقای معاون با دوتا تیرپونصد تومنی ناقابل ترتیبم داده می شد. چه باک؟ مهم آواری است که شما سه دختربرسرحاکمیت فرود آورده اید ومیزان آبروی نداشته اش را بر ترازوی افکارعمومی نهاده اید. با این تفاوت که سفرمن یک نفره وبا پرچم صلح ودوستی است. دارنده ی کدام نیمچه عقلِ سلیم با پیرمردی تنها که کوله ای ازخیرخواهی بدوش دارد درمی آویزد؟
سایت محمد نوری زاد
بیست ودوم آبان نود و دو – تهران
