وبسایتی به نام "روحانیسنج"
کمی بیش از صد روز از روی کار آمدن دولت حسن روحانی میگذرد. صد روزی که گزارشهایش طبق وعدههای رئیسجمهوری ایران باید در هفته نخست آذر ماه امسال ارائه شود.
در همان روزهای نخست روی کار آمدن دولت جدید و در یکی از نخستین واکنشها نسبت به اظهارات آقای روحانی، وبسایتی به نام "روحانیسنج" با هدف بررسی و مقایسه گفتهها و عملکرد او راهاندازی شد.
این پروژه آکادمیک در دانشکده مطالعات جهانی مانک در دانشگاه تورنتو، به عنوان بخشی از ابتکار "گفتگوی جهانی" همزمان با تحلیف حسن روحانی آغاز به کار کرد و پس از صد روز گزارشی را منتشر کرد.
بر طبق این گزارش از ۴۶ وعده آقای روحانی، تنها ۴ وعده عملی شده و ۱۵ وعده در حال پیگیری است. در این میان ۲ وعده محققنشده و ۲۵ وعده پیگیرینشده خودنمایی میکنند.
اما جز این سایت، واکنشهای متعددی را نیز میشد در سایتها، وبلاگها و شبکههای اجتماعی دید.
در یکی از آخرین عکسالعملها، یکشنبه گذشته طی یک قرار اینترنتی، تعدادی از کاربران توییتر تصمیم گرفتند ساعت ده و نیم شب به وقت ایران یک "توفان توییتری" ایجاد کنند و خواهان پاسخگویی آقای روحانی شوند.
توفان توییتری اصطلاحی است که به کار گروهی در شبکه اجتماعی توییتر اطلاق میشود. کاربران طبق یک تصمیم قبلی در یک بازه زمانی مشخص، موضوعی را به بحث میگذارند و دربارهاش توییت میکنند تا تبدیل به یک "موضوع داغ" شود.
در این میان توییتها را با یک یا چند واژه و با علامت هَش (#) علامتگذاری میکنند تا قابل پیگیری باشد.
این قرار اینترنتی با استقبال برخی از کاربران توییتر روبهرو شد. هشتگ استفادهشده #کلیدکو بود که اشارهای به نماد انتخاباتی آقای روحانی یعنی "کلید" داشت و وعدههای او مبنی بر باز کردن قفل مشکلات کشور با آن کلید.
این شعار در عین حال به یکی از مشهورترین شعارهای معترضان به نتیجه انتخابات ریاستجمهوری سال ۸۸ اشاره داشت: رأی من کو؟
به نظر میرسد قصد اصلی کاربرانی که توییتهای خود را با این هشتگ منتشر کردهاند، پیگیری خواستهها و دنبال کردن وعدههای انتخاباتی آقای روحانی بود.
آنها بیشتر خواستار این بودند که آقای روحانی با مردم حرف بزند و حتی اگر
نمیتواند خواسته آنها را برآورده کند، شفاف باشد.
عدهای در مورد وعدههایی که آقای روحانی داده بود با جزییات از او توضیح میخواستند.
بخشی از توییتها به موضوع حصر رهبران جنبش سبز اختصاص داشت. بخشی هم به طور کلی درباره زندانیان سیاسی بود."
تعدادی از کاربران هم از روحانی میخواستند که مجازات اعدام را لغو کند یا دست کم در راستای لغو آن حرکتی بکند.
از سوی دیگر برخی از کاربران رسیدن به همه این وعدهها را در صد روز ممکن نمیدانستند، بنابراین تفسیرشان از "کلید" چیز دیگری بود.
با عضویت رسمی و نیمهرسمی برخی از دولتمردان ایرانی در شبکههای اجتماعی، بسیاری از کاربران اینترنت به فعالیت بیشتر در چنین شبکههایی ترغیب شدهاند. دسترسی مستقیم و بدون واسطه به مسؤولان باعث شده تا کاربران به فکر ایجاد موجهای مجازی و توفانهای توییتری بیفتند تا توجه سیاستمداران را به خواستهها، نقدها و پیشنهادهایشان جلب کنند.
این فعالیتها گاه در پشتیبانی از دولت فعلی و انتقاد از سیاستهای دولت اسرائیل در قبال ایران و در قالب هشتگ #jeans و گاه در نقد دولت و پیگیری خواستهها و به شکل هشتگ #کلیدکو نمود پیدا میکند.
با وقوع چنین موجهایی میتوان پیشبینی کرد که اتفاقاتی از این دست در آینده تکرار خواهد شد و احتمالا با پوشش رسانهها شاهد گستردگی بیشتر آن خواهیم بود.