بنیاد عبدالرحمن برومند سوگوار درگذشت «رضا دانشور» عضو هیات‌مدیره بنیاد است. رضا دانشور متولد سال ۱۳۲۶، نمایشنامه نویس، رمان‌نویس و کارگردان بنام ایرانی است. او نویسنده هفت نماشنامه، چهار رمان بلند از جمله خسروخوبان (منتشر شده در پاریس) و سه مجموعه داستان کوتاه از جمله «محبوبه و آل» (منتشرشده در پاریس) بود.
رضا دانشور از ابتدای جوانی و همگام با ورودش به وادی ادبیات، به دفاع از آزادی بیان و مبارزه علیه سانسور نیز پرداخت. برخلاف بسیاری از روشنفکران نسل خود که مجذوب و حامی ایدئولوژی انقلابی و تمامیت‌خواه شدند، دانشور در سراسر زندگی‌اش بعنوان یک متفکر مستقل، از هرگونه جمود فکری و استبداد رای آزاد و رها باقی ماند.
دانشور بیست ساله بود که اولین بار به دلیل شرکت در اعتراض به اجرای یک نمایش طرفدار شاه در مشهد، دستگیر و زندانی شد. اگر چه پس از چند روز آزاد شد اما دوباره در سال ۱۳۵۰ به دلیل دوستی و ارتباط با بنیانگذاران جنبش چریکی مارکسیستی ایران بازداشت شد و این بار به مدت یک سال در زندان ماند. دانشور با اینکه برای مبارزه دوستانش ارزش قائل بود، اما با شیوه فعالیت سیاسی آنان و مشی مبارزه مسلحانه مخالف بود. بازداشت او در همان زندانی بود که رهبر فعلی جمهوری اسلامی، علی خامنه‌ای، در آن زندانی بود. دانشور پس از آزادی، تحصیلات خود را در رشته ادبیات ادامه داد و در سال ۱۳۵۴ از دانشگاه فارغ‌التحصیل شد. دو سال بعد در سال ۱۳۵۶ او بعنوان مدیر اداره تئاتر در شهر مشهد منصوب شد، جایی که بازیگران جوان بسیاری را به کارهای خلاقانه و جمعی تشویق کرد.
با پیروزی انقلاب اسلامی و تشدید سانسور و فشار بر هنرمندان، رضا دانشور در برابر نهادهای انقلابی که خواستار پاکسازی اداره تئاتر از «عناصر ضدانقلابی» بودند، شجاعانه به دفاع از آزادی بیان و آزادی آفرینش‌های هنری برخاست. نتیجه این ایستادگی، تبدیل شدن او به یک عنصر مظنون در چشم انقلابیون حاکم و در نهایت فرار از کشور در سال ۱۳۶۲ بود .
رضا دانشور در تبعید در پاریس، به نهضت مقاومت ملی ایران پیوست که توسط دکترشاپور بختیار، شخصیت سیاسی طرفدار دموکراسی و آخرین نخست‌وزیر شاه تاسیس شده بود. او تا زمان ترور رهبران نهضت در سال ۱۳۷۰ با آنها همکاری کرد و در مطبوعات این سازمان قلم می زد. در طول دوران تبعید، دانشور به نوشتن ادامه داد و آثار جدیدی را در قالب رمان، داستان کوتاه و نمایشنامه منتشر کرد.
رضا دانشور دوستی با وفا، انسانی یک رنگ، شجاع و کاریزماتیک بود. او تا آخرین روز زندگی‌اش بنیاد عبدالرحمن برومند را پشتیبانی می‌کرد. مرگ او برای خانواده، دوستانش و بنیاد یک فقدان غیرقابل جبران است. بنیاد برومند یک حامی و دوست گرانقدر، جامعۀ ادب ایران یک نویسندۀ پر استعداد و پرتوان، و کشورمان یک شهروند آزاده و شجاع را از دست داد.
مراسم تشییع رضا دانشور صبح امروز (۱۶ خرداد ۱۳۹۴) با حضور سه پسر، برادران، خواهر او و چند صد تن از نزدیکان، دوستان و دوستداران او درگورستان Père Lachaise پاریس برگزار شد.
واشنگتن دی سی
۱۶ خرداد ۱۳۹۴
بنیاد عبدالرحمن برومند
